[เถรี]

โดยเฉพาะระบบเศรษฐศาสตร์สมัยใหม่เขาแนะนำให้เป็นหนี้ ก็คือต้องไปกู้เงินมาลงทุน แต่ปู่ย่าตาทวดของเราตั้งแต่โบราณมา ใช้คำว่า "สู้แค่หน้าตัก" ก็คือมีเงินเท่าไร ลงทุนแค่นั้น จะไม่ลงทุนเกินนั้นจนเป็นหนี้เป็นสิน เพราะฉะนั้น...ต่อให้กิจการล้มละลายก็แค่หมดเงิน ไม่ได้เป็นหนี้ แต่สมัยนี้ถ้าหากว่าบริหารผิดพลาด กิจการไปไม่รอด มักจะมีหนี้กองโตรออยู่ข้างหน้า..!

วันนี้ที่มาบอกกล่าวในเรื่องพวกนี้ก็เพราะว่าสถานการณ์โลกค่อนข้างตึงเครียด แล้วภัยธรรมชาติก็มีแต่กระหน่ำซ้ำเติม อย่างที่ท่านทั้งหลายเห็นอยู่แล้วว่า ฤดูหนาวแท้ ๆ ดันมีฝนตกหนัก ซ้ำบ้านเราก็ยังมีพายุลูกเห็บด้วย ต่างประเทศก็เกิดภูเขาไฟระเบิด ตองกาเกือบจะหายไปทั้งประเทศ ถ้าหากว่าใครไม่รู้จักตองกา ขอบอกว่าสินค้าส่งออกของตองกาที่สร้างมูลค่าให้มากที่สุดคือกล้วยหอม

อาตมารู้จักประเทศนี้มาตั้งแต่ก่อนบวช เพราะว่าเป็นประเทศที่ออกแสตมป์เป็นรูปกล้วยหอม ใช้ยากเป็นบ้า..! พวกเราลองนึกดูว่า แสตมป์วงกลม สแตมป์สี่เหลี่ยม ว่าใช้ยากแล้ว ตองกาออกแสตมป์เป็นรูปกล้วยหอม กว่าจะฉีกรอยปรุได้แต่ละที บางทีก็ขาดครึ่งไปเลย..!

แล้วเรื่องพวกนี้ยังจะมีขึ้นเรื่อย ๆ เพราะว่ารอบบ้านของเรานั้นอยู่ในแนววงแหวนไฟแปซิฟิค คำว่าวงแหวนไฟก็คืออยู่ในแนวของภูเขาไฟ ซึ่งคุกรุ่นพร้อมที่จะระเบิด แล้วยังมีการระเบิดหนัก ๆ เป็นระยะ ๆ

เรื่องพวกนี้ถ้าหากว่าเกิดขึ้นก็จะกระทบถึงบ้านเรา อย่างเมื่อปี ๒๕๔๗ ภูเขาไฟระเบิด ทำให้เกิดแผ่นดินไหว แล้วสึนามิก็ถล่มบ้านเรา ช่วงนั้นรวม ๆ ทุกประเทศที่ได้รับผลกระทบ คนก็ตายไปสองสามแสนคน เรื่องพวกนี้ถ้าถึงเวลาเกิดขึ้น ผลกระทบก็ไปทั่วโลก จะยิ่งซ้ำเติมสถานการณ์ที่ย่ำแย่ลงไปอีก

ดังนั้น...ญาติโยมทั้งหลายซึ่งจำเป็นต้องทำมาหากิน ต้องระมัดระวังเป็นอย่างสูง อย่าลงทุนอะไรมาก เอาแค่ประคับประคองตัวเราให้รอดระยะนี้ไปได้ก่อน แล้วขณะเดียวกันก็อย่าลืมในเรื่องของ ศีล สมาธิ ปัญญา ซึ่งจะช่วยรักษากำลังใจของเราให้เข้มแข็ง มั่นคง สามารถที่จะอยู่สู้กับสถานการณ์ทั้งหลายเหล่านี้ได้

โดยเฉพาะใครมีวัตถุมงคลอะไรที่ตนเองมั่นใจ ก็งัดออกมาใช้งานได้เลย หรือถ้าหากว่าต้องการความคล่องตัว จะภาวนาพระคาถาเงินล้านเป็นปกติ ก็จงทำให้สม่ำเสมอ ถึงเวลาคนอื่นจะเดือดร้อนขนาดไหน เราก็จะไปได้ แต่ผู้ที่ไม่มีการช่วยเหลือจากผลของพระคาถาตรงนี้ เดือดร้อนขึ้นมาแล้วก็มักจะหาทางออกไม่เจอ

จึงขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๒๔ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)