[รุ้งทรงกลด]

เราใช้เวลาว่างในการคิดเพื่อมองให้เห็นว่า ร่างกายนี้ไม่ใช่ของเรา โลกนี้ไม่ใช่ของเรา เราไม่ต้องการร่างกายนี้ เราไม่ต้องการโลกนี้ ที่เราต้องการจริง ๆ ก็คือ พระนิพพาน โดยคิดแบบนี้ไว้อยู่เรื่อย ๆ ในระหว่างวัน คิดทุกวัน

แต่ในขณะที่กำลังทำงาน เช่น ขายของอยู่ แล้วเราสนุกไปกับการขายของ จนบางทีก็ลืมนึกถึงพระนิพพาน เมื่อนึกขึ้นมาได้ ก็นึกถึงพระนิพพานใหม่ แบบนี้ใช้ได้ไหมครับ เพราะถ้านึกถึงพระนิพพานอย่างเดียวก็ไม่ค่อยอยากจะทำอะไรเลย แต่เวลาขายของก็มักจะเพลินจนลืมนึกถึงพระนิพพานอยู่บ่อย ๆ

ไม่ทราบว่าควรทำอย่างไรครับ ถึงจะขายของไปด้วย พร้อมกับนึกถึงพระนิพพานไปด้วยได้