[เถรี]

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ในส่วนนี้เรามีโอกาสต้องบอกชาวบ้านเขาให้ตั้งสติก่อนเพื่อนเลยครับ ตั้งสติก่อนสตาร์ทครับ เราที่เป็นหลักให้แก่ชาวบ้านเขา เป็นที่พึ่งของชาวบ้านเขา ทำอย่างไรที่ท่านทั้งหลาย เมื่อถึงเวลาเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นมาแล้วจะตั้งสติได้ และนำเอาหลักธรรมของพระพุทธเจ้ามาแนะนำเขาให้เท่าทันกับปัจจุบัน

ธรรมะของพระพุทธเจ้าไม่ได้ล้าสมัยนะครับ เป็นอกาลิโก ไม่ได้โดนจำกัดโดยยุคสมัย แต่เพียงแต่ว่าเราเอามาใช้ได้ถูกต้องหรือเปล่า ? ถ้าใช้ได้ถูกต้อง ท่านทั้งหลายก็จะกลายเป็นบุคคลที่ชาวบ้านเขาต้องอาศัยเป็นที่พึ่ง แล้วพอเขาพึ่งเรามากขึ้น ๆ ความเสียหายจะเกิดขึ้นครับ เพราะว่าลาภยศเงินทองก็จะมา ถ้ากำลังใจของเรามีไม่เพียงพอ..ตายนะครับ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เข้ามา บางทีก็ลอยลม..ลืมตัวครับ

เพื่อนพระสังฆาธิการของผม เยอะต่อเยอะด้วยกันครับที่เสียหายไป เสียหายอย่างไรครับ ? ตอนแรกก็ว่าจะบวชและก็จะทำทุกอย่างเพื่อพระพุทธศาสนา แต่ว่าอยู่ไป ๆ ลาภยศเงินทองเริ่มเข้ามา ก็เริ่มแปรเปลี่ยนไปครับ แทนที่จะทำทุกอย่างเพื่อพระพุทธศาสนา ก็กลายเป็นทำเพื่อความสุขของตนเอง หลายท่านทำกุฏินี่ ผมอายเลยครับ ไม่ใช่ว่าสร้างกุฏิแพงกว่ากุฏิผมนะครับ แค่เครื่องตกแต่งภายในกุฏิเขา แพงกว่ากุฏิของผมทั้งหลังนะครับ..!

หลายท่านเปลี่ยนรถทุกปีครับ จนบางทีคนไหนที่สนิทกันมาก ๆ ผมด่าเลยครับ "มึงจะเปลี่ยนรถกูไม่ว่า แต่ให้มีชั้นเชิงหน่อยได้ไหม ไม่ใช่รับกฐินวันนี้ พรุ่งนี้กูออกรถป้ายแดง ชาวบ้านเขาก็รู้สิว่ามึงเอาเงินกฐินไปซื้อ มึงทนเอาไว้สัก ๖ เดือน ๑๐ เดือนได้ไหม ? แล้วค่อยไปซื้อ เขาก็ไม่ว่าอะไรหรอก เพราะว่าเขาไม่รู้ว่ามึงซื้อด้วยเงินอะไร" ไอ้นี่เพื่อนกัน..เราด่าได้ครับ แต่ถ้าไม่ใช่เพื่อนกัน เราจะทำอย่างไรครับ ?

เพื่อนบางท่านก็เปลี่ยนโทรศัพท์รุ่นใหม่ทุกรุ่นที่ออก โอ้โห..ช่างกล้าครับ เครื่องหนึ่ง ๕๐,๐๐๐ - ๖๐,๐๐๐ บาท ทองผาภูมิของผมไกลปืนเที่ยงครับท่าน พระเจริญพระพุทธมนต์รับเงิน ๑๐๐ บาทนี่เยอะครับ แล้วลองคิดดูสิครับว่ากิจนิมต์ ๑๐๐ ครั้งได้ ๑๐,๐๐๐ บาท ถ้าสมมติว่าจะเปลี่ยนโทรศัพท์ ๔๐,๐๐๐ บาทนี่ ออกกิจนิมนต์ ๔๐๐ ครั้ง ต่อให้ได้ทุกวันนี่ ก็เกินปีนะครับ กว่าที่จะพอค่าโทรศัพทืเครื่องหนึ่ง

พระพุทธเจ้าท่านให้ฐานะพวกเราเป็นขอทานครับ ภิกขุคือผู้ขอครับ อาศัยชาวบ้านเขากิน ถ้าเราทำตัวรวย แล้วใครเขาจะสงเคราะห์เราครับ ? สร้างภาพกันหน่อยได้ไหมครับ ? ทำอย่างผม ให้ดูจน ๆ ไปเลย