ระยะนี้เป็นระยะในการจำพรรษา คำว่า "จำพรรษา" นั้น แต่ต้นมาแล้วพระพุทธศาสนาไม่มี สาวกขององค์สมเด็จพระชินสีห์บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้ายังคงเที่ยวไปแม้เป็นฤดูฝน ตนเองก็ต้องลำบาก เพราะว่าถึงเวลาผ้าผ่อนท่อนสไบเปียกฝน ก็ต้องหนาวบ้าง ต้องเจ็บไข้ได้ป่วยบ้าง ผ้าผ่อนก็ชำรุดได้ง่ายบ้าง
แต่นักบวชศาสนาอื่น ๆ นั้น เขามีการจำพรรษากันมาแต่ต้น องค์สมเด็จพระทศพลบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงได้อนุโลมตาม โดยการบัญญัติให้พระภิกษุสงฆ์อยู่ประจำในที่ใดที่หนึ่งตลอด ๓ เดือนของฤดูฝน
ที่ใดที่หนึ่งที่พระองค์ท่านอนุญาตเอาไว้นั้น ได้มีบอกกล่าวไว้ชัดเจนว่า อยู่โคนไม้ก็ได้ อยู่ในโพรงไม้ก็ได้ อยู่ในถ้ำก็ได้ อยู่ในเรือนว่างก็ได้ อยู่ในอารามก็ได้ ก็แปลว่าสถานที่ไหนที่เหมาะสมต่อการอยู่ตลอด ๓ เดือน สถานที่นั้นก็เป็นที่จำพรรษาได้ แม้แต่กองเกวียนที่ต้องเดินทางไปค้าขายระหว่างเมือง ถ้าเป็นสมัยนี้คือค้าขายระหว่างประเทศ พระองค์ท่านก็ยังอนุญาตให้พระภิกษุสงฆ์ที่ติดไปกับกองเกวียน สามารถจำพรรษาในกองเกวียนนั้นได้
|