[เถรี]

เนื่องเพราะว่าการจัดงานนั้น ถ้าหากว่าในจังหวัด เขาก็มักจะนิมนต์เจ้าคณะจังหวัด ถือว่าไปเป็นเกียรติให้แก่เจ้าภาพ ถ้าเป็นพิธีปลุกเสกก็ให้เจ้าคณะจังหวัดร่วมภาวนาด้วย ถ้าเป็นในอำเภอก็จะนิมนต์เจ้าคณะอำเภอ เป็นต้น แต่คราวนี้ ท่านเป็นนักวิชาการ โดยเฉพาะจบเปรียญธรรม ๙ ประโยค แล้วตอนหลังก็มาจบปริญญาเอกอีก ท่านยอมรับว่าไม่ถนัดเรื่องแบบนี้ ในเมื่อเป็นเช่นนั้นท่านจึงโยนงานให้กระผม/อาตมภาพรับไปแทน

ส่วนพรรคพวกเพื่อนฝูง หลังจากที่ปิดบังมาตลอดในระหว่างที่เรียนหนังสืออยู่ ๑๐ ปี มาถึงตอนนี้ความลับแตก ก็มีแต่คนเรียกหา จากสมัยก่อนเรียก "พระครูวิลาศฯ" บ้าง "พระครูเล็ก" บ้าง "อาจารย์เล็ก" บ้าง สมัยนี้กลายเป็น "หลวงพ่อเล็ก" บางคนอาการหนัก เล่น "พระเดชพระคุณฯ" เลย คือจะเรียกหาอะไรก็ได้ แต่ว่าเพื่อนฝูงด้วยกัน ไม่จำเป็นต้องยกย่องกันถึงขนาดนั้นก็ได้ ก็คือจะยกจะย่องจะอะไรก็ให้พอสมควร บางอย่างดูมากเกินไป ก็กลายเป็นขี้ประจบ กระผม/อาตมภาพเอง ถ้าเห็นท่านอาวุโสน้อยกว่า บางทีก็แจกมะเหงกให้ จะได้จดได้จำเสียบ้าง..!

คราวนี้มาในหมู่ลูกศิษย์ สมัยก่อนเขาก็แค่เห็นว่า "พระอาจารย์เล็ก" มานั่งรอลูกศิษย์ทุกชั่วโมง โดยเฉพาะวิชาที่สอนก็คือธรรมะภาคปฏิบัติ ๑, ๒, ๓, ๔, ๕, ๖, ๗ ก็แปลว่าจะต้องเรียนด้วยกันตั้งแต่ปี ๑ ถึงปี ๔ แล้วก็ยังมีวิชาอย่างเช่นวิสุทธิมรรคศึกษา ซึ่งหลวงพ่อเจ้าคุณพระโสภณกาญจนาภรณ์ (ทอมสันต์ จนฺทสุวณฺโณ ป.ธ.๔) สมัยก่อนท่านสอนอยู่ แล้วท่านก็มาขอว่า "อาจารย์เล็ก ช่วยสอนแทนผมทีเถอะ เรื่องพวกนี้ผมเองยังไม่เข้าใจเลย แล้วผมจะไปสอนคนอื่นให้เข้าใจได้อย่างไร แต่เขาก็ยัดวิชานี้มาให้ "

กระผม/อาตมภาพก็ต้องรับเอาไว้ สอนไปสอนมา พอลูกศิษย์มาก คนโน้นก็เล่นเฟซบุ๊ก คนนี้ก็เล่นไลน์ คนนั้นก็เล่นอินสตราแกรม รูปพระอาจารย์เล็กโผล่ขึ้นมาบ่อย ๆ ท้ายสุดก็รู้กันทั่ว

ตอนนี้ไปไหนก็ลำบาก โดยเฉพาะในเขต ๔ จังหวัดของคณะสงฆ์ภาค ๑๔ ไม่ว่าจะเป็นกาญจนบุรี สุพรรณบุรี นครปฐม สมุทรสาคร เดินไปทางไหน ถ้าไม่ใช่เพื่อนก็ลูกศิษย์ ทำให้ความเป็นส่วนตัวหายไปหมด