[เถรี]

เช่นเดียวกับงานวัดต่าง ๆ แม้กระทั่งงานวัดท่าซุง ซึ่งต้องบอกว่าเป็นวัดต้นกำเนิดของกระผม/อาตมภาพเอง กระผม/อาตมภาพก็ไม่เคยถือสิทธิ์ที่จะไปโดยอาศัยความคุ้นเคย เนื่องเพราะว่าเราต้องถือจริยาพระสังฆาธิการ ซึ่งเป็นกฎเกณฑ์กติกาในการปกครองคณะสงฆ์ คือถ้าหากว่าไม่มีฎีกานิมนต์มาก็จะไม่ไป

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าถ้าหากว่าบุคคลอื่นมาในสถานที่ของเราโดยไม่ได้นิมนต์ ถ้าทางเจ้าภาพไม่ได้เตรียมปัจจัยไทยธรรมอะไรเอาไว้ให้ก่อน ก็จะเป็นการฉุกเฉิน สร้างความเดือดร้อนให้แก่ทางเจ้าภาพ ผิดกับทางวัดท่าขนุนที่กระผม/อาตมภาพจะเตรียมปัจจัยไทยธรรมเอาไว้ สำหรับท่านผู้ที่มาเองอยู่เสมอ แต่ว่าตนเองนั้นจะไม่ล่วงมารยาท หรือว่าไม่ละเมิดจริยาพระสังฆาธิการตรงนี้ ถ้าหากว่าเจ้าอาวาสไม่ได้นิมนต์ ต่อให้คุ้นเคยกันขนาดไหน กระผม/อาตมภาพก็จะไม่อาศัยความคุ้นเคยไปเองเป็นอันขาด

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเราว่า จริยาพระสังฆาธิการนั้น เป็นเรื่องที่เราต้องประพฤติปฏิบัติให้เคยชิน ไม่เช่นนั้นแล้วถ้าหากว่ามีเรื่องมีราวกับผู้หนึ่งผู้ใดขึ้นมา แล้วเขายกข้อผิดพลาดตรงนี้ขึ้นมากล่าวอ้าง เราไม่สามารถที่จะปฏิเสธได้เลย เพราะว่าได้กระทำผิดไปจริง ๆ และเป็นการผิดต่อคำสั่งของผู้บังคับบัญชา ซึ่งถือเป็นกฎหมายหรือระเบียบปกครองคณะสงฆ์เสียด้วย ในเมื่อไม่สามารถที่จะปฏิเสธความผิดได้ ต่อให้ผู้บังคับบัญชาคิดอยากจะช่วยเหลือเรา ก็ไม่สามารถที่จะช่วยเหลือได้ นอกจากตัดสินไปตามโทษานุโทษที่สมควรเท่านั้น..!

ถ้าเรากระทำในเรื่องทั้งหลายเหล่านี้จนชิน การที่เราจะรักษาศีล หรือว่าพระธรรมวินัยขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ก็จะกลายเป็นเรื่องง่าย เพราะว่ากำลังใจในการระมัดระวังรักษา ก็อยู่ในระดับเดียวกันนั่นเอง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๒๘ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)