[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๗ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ ความจริงวันนี้น่าจะเป็นวันว่าง แต่กลายเป็นว่าต้องทำงานมากที่สุด หลายท่านที่ติดตามการทำงานของกระผม/อาตมภาพจากทางเฟซบุ๊ก หรือว่าเว็บไซต์วัดท่าขนุน อาจจะสงสัยว่าวันนี้ไม่มีงานการอะไรที่อัพขึ้นเลย แล้วไปทำงานอะไรมากมายขนาดนั้น ? ก็เพราะว่าส่วนใหญ่แล้วเป็นงานเอกสารทั้งหมด แค่ออกเอกสารเชิญประชุมก็หน้ามืดแล้ว เพราะว่าแต่ละคน...ต้องบอกว่าจะมีส่วนหนึ่งที่แบกทิฏฐิไว้เต็มที่ ไม่เชิญประชุมก็ไม่มา เชิญประชุมบางทีก็ไม่มา ไม่เชิญโกรธก็อีกต่างหาก..!

ถ้าหากว่าโดยนิสัยของกระผม/อาตมภาพจริง ๆ แล้ว ก็ไม่แยแสคนทั้งหลายเหล่านี้หรอก แต่ว่าการทำงานเพื่อส่วนรวม เราต้องนึกถึงความสำเร็จของการงาน ไม่ใช่เอากิเลสไปชนกัน ในเมื่อเป็นไปในลักษณะอย่างนั้น ส่วนที่สำคัญที่สุดก็คือ การที่เราจะต้องลดทิฏฐิมานะ เพื่อที่จะให้ส่วนรวมไปได้ ก็ต้องยอมอดทน อดกลั้น แม้ว่าไม่อยากจะทำก็ต้องทำ ซึ่งตรงนี้หลายต่อหลายท่านใช้คำว่า "อยู่เป็น" ก็คือ ถ้าหากว่าเรา "อยู่เป็น" การงานต่าง ๆ ก็จะไปได้ง่าย แต่ถ้าเรา "อยู่ไม่เป็น" ทำตัวเหมือนเม่นที่พองขนใส่กัน ก็มีแต่จะทิ่มแทงคนอื่น

ความจริงแล้วกระผม/อาตมภาพได้รับนิมนต์ให้ไปปลุกเสกวัตถุมงคลในงานใหญ่มาก แต่ว่าที่ไม่ไปนั้น มี ๒ สาเหตุด้วยกัน สาเหตุแรกนั้นสำคัญที่สุด ก็คืออยู่ในช่วงจัดปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ เพื่อถวายพระราชกุศลแด่สมเด็จพระนางเจ้าสุทิดา พัชรสุธาพิมลลักษณ์ พระบรมราชินี ในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา

เมื่อปฏิเสธไป อีกฝ่ายหนึ่งไม่ได้สนใจว่าสิ่งที่กระผม/อาตมภาพทำอยู่นั้นสำคัญแค่ไหน มองแต่ความสำคัญในงานส่วนของตัวเองเท่านั้น ถึงขนาดพูดในทำนองว่า "ถ้าไม่ไปก็ต้องรายงานท่านประธาน" ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาระดับสูงของคณะสงฆ์ คงคิดว่ากระผม/อาตมภาพจะกลัวกระมัง ?

โดยหลักปฏิบัติเฉพาะตนของกระผม/อาตมภาพแล้ว ถ้ารับงานไหนไว้ก่อน งานถัดไปต่อให้ยิ่งใหญ่แค่ไหน กระผม/อาตมภาพก็ไม่ไป ยกเว้นว่าถ้าเป็นงานส่วนตัวแล้วงานคณะสงฆ์เข้ามา ก็จะเอางานคณะสงฆ์เป็นใหญ่ ถ้าหากว่าเป็นงานคณะสงฆ์ แล้วมีงานในรั้วในวังเข้ามา ก็จะเอางานในรั้วในวังเป็นใหญ่