[เถรี]

ในงานนี้มีบางสิ่งบางอย่างที่เห็นแล้ว รู้สึกว่าเป็นส่วนที่เกินมาโดยใช่เหตุ โดยเฉพาะในส่วนของไทยธรรมต่าง ๆ ซึ่งกระผม/อาตมภาพได้ทักท้วงไปตั้งแต่งานฉลองเจ้าอาวาสพระอารามหลวงของพระครูวาทีวรวัฒน์, ดร. (กล้า วีรรตโน) เจ้าอาวาสวัดมหาธาตุวรวิหาร จังหวัดเพชรบุรี ที่ขอให้กระผม/อาตมภาพเป็นเจ้าภาพในการทำย่ามที่ระลึกในงาน กระผม/อาตมภาพต้องเป็นเจ้าภาพไปเป็นเงิน ๑๕๐,๐๐๐ บาท โดยที่ไม่ได้เห็นประโยชน์อะไรเลย..!

เนื่องเพราะว่าถ้าหากว่าไปเปรียบกับย่ามเจ้าคุณ หรือว่าย่ามรองสมเด็จ ย่ามสมเด็จพระราชาคณะ ผู้ที่รับไปก็ย่อมต้องใช้ย่ามของบุคคลที่มีสมณศักดิ์สูงกว่า การทำย่ามพระครูจึงกลายเป็นการทำไปแล้วสิ้นเปลืองไปโดยใช่เหตุ สามารถนำเงินจำนวนนี้ไปใช้ประโยชน์ได้มากกว่า อย่างเช่นว่า ถ้าจะทำก็ให้ทำเป็นผ้ารับประเคน ซึ่งจะมีโอกาสได้ใช้ประโยชน์มากกว่าหลายเท่า โดยเฉพาะถ้าหากว่าทำได้สวยเท่ากับย่าม เป็นต้น

นอกจากนี้ในส่วนของการที่ทำขวดบรรจุแอลกอฮอล์ล้างมือเป็นแก้วเจียรนัย ก็ต้องถือว่าเป็นการสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ เนื่องเพราะว่าขวดบรรจุแอลกอฮอล์นั้นเมื่อใช้แล้วก็ทิ้ง แล้วถ้าหากว่าตั้งใจจะให้ผู้ใช้ได้ใช้ตลอดไป โดยการเติมอยู่เรื่อย ๆ ถ้าตกแตกก็เป็นที่น่าเสียดายมาก เพราะว่าเป็นขวดแก้วเจียรนัยที่ราคาแพงมาก..!

ในเรื่องของไทยธรรมบางส่วน ถ้าหลายท่านไปเห็นของวัดท่าขนุนแล้วก็อาจจะงงว่า ทำไมมีแต่ผ้าไตรกับซองปัจจัยที่ถวายพระเท่านั้น ? เนื่องเพราะว่าถ้าเราไม่ทำพัดคือตาลปัตร ไม่ทำย่าม ไม่ทำไทยธรรมอื่น ๆ เราก็จะมีปัจจัยเหลือเป็นแก้วสารพัดนึก ใส่ซองถวายแก่พระเถรานุเถระที่มาในจำนวนที่มากขึ้น สะดวกต่อท่านทั้งหลายที่จะนำไปใช้อีกด้วย

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ บางทีก็เป็นเรื่องที่เราต้องพินิจพิจารณาเอาเอง ว่าส่วนไหนเป็นรายจ่ายที่ไม่ควรจะมี เมื่อมีก็เกินมาเสียเปล่า ในขณะเดียวกัน รายจ่ายส่วนไหนที่ควรจะมี เมื่อมีแล้วก็ได้รับการใช้งานอย่างชัดเจน