[เถรี]

“ท่านอาจารย์บูรพาท่านเป็นพระเอกลิเกเก่า แม่ยกเยอะมาก เรียกว่าสร้างวัดด้วยอิทธิฤทธิ์แม่ยกเลย แค่นั้นยังไม่พอ แม่ยกมนุษย์ยังไม่พอ ท่านยังมีแม่ยกนางฟ้าอีก ก็คือแม่นางกาหลง ท่านบูรพาไปปฏิบัติธรรมในป่า แล้วไปเจอว่า “ทำไมตรงนี้นกกาตายเกลื่อนกลาดไปหมด ?” ปรากฏว่าเป็นต้นกาหลง ซึ่งมีอิทธิพลในการดึงดูดนกกาให้มาแล้วไม่อยากไปไหน จนอดตายเกลื่อนเลย ท่านจึงขอพลีมาสร้างเป็นวัตถุมงคลพวกเมตตามหานิยม ดังระเบิดเถิดเทิง

แต่ผ่านมาหลายปีเต็มทีแล้ว ประมาณ ๓๐ กว่าปีที่แล้ว ของไม่เหลือแล้ว ใครอยากได้ให้ไปหาของเก่า ๆ หรือไม่ก็ไปไถท่านเอา อาตมาไม่ได้ขอท่านหรอก เพราะว่าถึงเวลาก็ขอพระท่านเสกเองได้ ตอนนี้ท่านยอมแพ้อยู่ ๒ อย่าง อย่างหนึ่งคือเรื่องตำแหน่งเรื่องสมณศักดิ์ที่ท่านไล่ไม่ทัน อีกอย่างหนึ่งก็คือเรื่องของการปลุกเสกวัตถุมงคล ท่านบอกว่าของท่านถ้าแม่กาหลงไม่ช่วย ท่านก็ไม่รู้ว่าจะเอาอะไรมาขลัง ส่วนของอาตมามีพระ มีครูบาอาจารย์ช่วย ตรงนี้ท่านเลยไล่ไม่ทัน”