[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๗ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ หลังจากที่ได้ตรวจแก้บันทึกการประชุมคณะกรรมการสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิ ทั้งครั้งที่ ๒ และวาระพิเศษครั้งที่ ๓ แล้ว กระผม/อาตมภาพก็ได้พาคณะสงฆ์วัดท่าขนุน เดินทางเข้าไปยังวัดชะอี้สุวิมลธรรมาราม หมู่ที่ ๗ บ้านชะอี้ ตำบลชะแล อำเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี เพื่อร่วมกันเป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรมศพนายเชียว สาขะยัง โยมบิดาพระอธิการสุชาติ ญาณพโล เจ้าอาวาสวัดชะอี้สุวิมลธรรมาราม

ถ้าเป็นสมัยที่กระผม/อาตมภาพยังเป็นเจ้าคณะตำบลดูแลพื้นที่แห่งนี้อยู่ ถ้าเป็นช่วงนั้นเข้ามาในหน้านี้ก็ต้องทั้งขุดทั้งเข็นรถ กว่าที่จะไปถึงก็อาจจะเป็นวัน ๆ แต่ว่าในสมัยนี้มีองค์การบริหารส่วนตำบล ซึ่งเป็นองค์ปกครองส่วนท้องถิ่นช่วยกันดูแลพื้นที่ ก็มีการราดคอนกรีตเป็นระยะไปตามบริเวณหน้าหมู่บ้าน จึงทำให้การเดินทางสะดวกขึ้นมาก แต่ว่าก็ยังมีเรื่องของฝนฟ้าที่ตกต้องตามฤดูกาลจนเกินไป ทำให้การเดินทางมีอุปสรรคเช่นกัน

ในเรื่องของงานศพ โดยเฉพาะผู้ที่เป็นบิดามารดาของพระตั้งแต่ระดับเจ้าอาวาสขึ้นไป ต้องบอกว่าเป็นหน้าที่ของบรรดาพระสังฆาธิการตั้งแต่ระดับเจ้าอาวาสขึ้นไป จะมาช่วยกันเป็นเจ้าภาพ ถวายกำลังใจให้แก่ท่านผู้ที่สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไป โดยเฉพาะผู้ที่อายุยืนขนาดนายเชียว สาขะยัง ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะว่าได้มรณะลงด้วยอายุ ๘๑ ปี

ถ้าหากว่าเป็นสุภาษิตจีน ท่านกล่าวเอาไว้ว่า "คนอายุถึง ๗๐ ก็เป็นเรื่องที่หาได้ยาก" โดยเฉพาะในสมัยก่อน มักจะเจ็บไข้ได้ป่วย ถึงแก่ชีวิตลงตั้งแต่อายุยังน้อยบ้าง ต้องออกรบทัพจับศึก ทำให้เสียชีวิตลงก่อนวัยอันควรบ้าง จึงทำให้มีสุภาษิตนี้ขึ้นมา แต่ว่าในสมัยนี้การแพทย์ต่าง ๆ ดีขึ้น จึงทำให้คนเรามีอายุขัยยืนยาวมากขึ้น

โดยเฉพาะบุคคลที่มีปาณาติบาตน้อย ไม่จำเป็นต้องพึ่งเรื่องของการแพทย์ เฉพาะคุณงามความดีที่ตนเองสร้างสมเอาไว้ ก็ทำให้มีโรคน้อย มีอายุขัยยืนยาว คุณงามความดีตรงนี้ก็คือ เป็นผู้ที่เบียดเบียนคนอื่นสัตว์อื่นมาน้อย หรือว่าทำร้ายชีวิตคนอื่นสัตว์อื่นมาน้อย ทำให้เกิดมาชาตินี้มีโรคน้อย มีอายุขัยยืนยาว