[เถรี]

ถาม : สภาวะเมื่อปฏิบัติไป จะรู้สึกสะอื้นครับ เป็นเพราะอะไรครับ ?

ตอบ : ถ้าหากว่าลักษณะที่เกิดกับร่างกาย บางคนไม่ได้สะอื้นเฉย ๆ ร้องไห้ดังลั่นเลยก็มี ตรงนั้นเป็นอาการเบื้องต้นของการใกล้เข้าถึงความดีที่เรียกว่า ปีติ

ถ้าหากว่าสงสัยว่าทำไมปีติถึงร้องไห้ ? อรรถกถาจารย์ท่านเปรียบเอาไว้ว่า เหมือนกับพ่อแม่ที่ทิ้งลูกเอาไว้ที่บ้าน แล้วตนเองไปทำงานทั้งวัน กลับมาตอนใกล้ค่ำ เด็กที่คิดถึงพ่อถึงแม่เต็มทีแล้ว พอเห็นก็ดีใจ "พ่อมาแล้ว แม่มาแล้ว" กระโดดโลดเต้น ร้องไห้เลยก็มี

นั่นคือลักษณะของจิตของเราที่จะกลับไปสู่ความสงบ เมื่อความสงบนั้นเป็นสิ่งที่เราเคยทำได้ในอดีต ตอนนี้พอกลับไปถึงตรงจุดนั้นแล้ว รู้สึกดีว่าเราได้เจอกับสิ่งที่เราคุ้นเคยแล้ว อาจจะมีการแสดงออกแปลก ๆ อย่างที่ได้กล่าวในเบื้องต้นว่ามีขนลุก น้ำตาไหล ตัวโยกไปโยกมา เต้นตึงตังโครมครามก็มี

เราแค่ไม่ใส่ใจ สิ่งทั้งหลายเหล่านี้จะเกิดขึ้นก็ช่างมัน ถ้ารู้จักสังเกตจะเห็นว่า จริง ๆ แล้วใจของเราสงบนิ่งอยู่กับการภาวนา เพียงแต่ว่าอาการร่างกายเกิดขึ้นตามปกติของร่างกายเท่านั้น ฉะนั้น..อย่าใส่ใจมาก อยู่กับการภาวนาของเราต่อไป เดี๋ยวก็ก้าวข้ามไปได้เอง