[เถรี]

ขอให้เคล็ดลับสุดท้ายของพระวัดท่าซุง สมัยที่กระผม/อาตมภาพยังอยู่ คือท่องคาถาไว้บทเดียวว่า "กูไม่เชื่อ"

เรื่องที่หนึ่งรู้มาแล้วถูกต้อง อย่าเพิ่งเชื่อว่าเรื่องที่สองจะถูก

เรื่องที่หนึ่งถูกต้อง เรื่องที่สองถูกต้อง อย่าเพิ่งเชื่อว่าเรื่องที่สามจะถูก

เรื่องที่หนึ่งถูกต้อง เรื่องที่สองถูกต้อง เรื่องที่สามถูกต้อง อย่าเพิ่งเชื่อว่าเรื่องที่สี่จะถูก

ไม่อย่างนั้นแล้วจะโดนหลอก ตัวอย่างการโดนหลอกมีเยอะมาก อย่าเพิ่งไปกังวล ตอนนี้พยายามตามดูกำลังใจตัวเอง ทำอย่างไร คืนนี้เราจะไม่หลับ ไม่ต้องไปกินกาแฟนะ ไม่มีประโยชน์ ถ้าจะหลับ กินกาแฟไปสักปีบก็หลับ...

ฉะนั้น...ตรงนี้ขอฝากไว้เป็นการบ้าน อุตส่าห์มาปฏิบัติธรรมตั้งหลายวัน พรุ่งนี้ก็จะจบโครงการแล้ว จะนำกรรมฐานให้แก่พวกเราช่วงเช้ามืด แล้วก็ช่วงสายเหมือนเดิม หลังจากปิดโครงการแล้วก็บ้านใครบ้านมัน ตรงจุดนี้เป็นการบ้านที่ฝากไป ไม่ว่าจะเป็นญาติโยมที่ฟังอยู่ที่นี่ หรือว่าในประเทศ หรือว่าต่างประเทศก็ตาม รักษาใจของเราอย่างไรให้เข้าถึงพุทโธ ความเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานได้

ส่วนที่อยากจะฝากไปถึงญาติโยมที่อยู่ต่างประเทศก็คือว่า ถ้าตอนนี้ลำบากก็กลับบ้านเราเถอะ อย่างน้อย ๆ มาบ้านเราก็พอปลูกผักปลูกหญ้าหากินกันได้ ถ้าอะไรตูมตามหนักขึ้นมากกว่านี้จะเดินทางกลับลำบาก..!

จึงขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา ตลอดจนกระทั่งบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๖ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)