[เถรี]

"แต่มีอยู่เที่ยวหนึ่ง ตอนนั้นงานบวงสรวงพระเจ้าพรหมมหาราช เจ้าตึ๊กนั่งอยู่ดี ๆ ก็ลุกพรวดพราดขึ้นมาวางท่าขึงขัง เสียงกลายเป็นผู้ชายดังก้องมากเลย หลวงพ่อก็บอกว่า "ช่วยประกาศตัวให้ลูกหลานมันรู้หน่อยซิ ว่าใครมา"

เสียงผู้ชายดังกระหึ่มอย่างกับออกไมค์ว่า “กู..สหัมบดีพรหม” ท่านมาเองเลย รอบนั้นเจ้าตึ๊กเสียงหายไป ๒ เดือนกว่า เพราะเส้นเสียงผู้หญิงกลายเป็นเส้นเสียงผู้ชายคงอักเสบมาก แต่ท่านต้องการจะให้รู้ว่ามาจริง ๆ ก็เลยเปลี่ยนเสียง เปลี่ยนเสียงจากเสียงผู้หญิงเล็ก ๆ กลายเป็นเสียงผู้ชายห้าวกระหึ่มเลย"

ถาม : แล้วเขารู้ตัวไหมคะ?
ตอบ : ไม่รู้เรื่องเลย เขารู้อย่างเดียวไม่เอาอีกแล้ว กลัวจริง ๆ ลองคิดดูอยู่ ๆ เสียงหายไป ๒ เดือนกว่า เป็นเราเอาไหมเล่า ? เจ็บคออย่างนั้นน่ะ

ถาม : ตอนนี้ยังมีชีวิตอยู่ไหมคะ ?
ตอบ : ไม่รู้ น่าจะอยู่ อายุก็ยังไม่มากนี่ รุ่น ๆ เดียวกับอาตมา