[สุธรรม]

ขาไปเหมือนไก่จะบิน ขากลับเริ่มเหี่ยวปลาย

เห็นหมวกแก๊ปสีชมพูสดใส มีเครื่องหมายกากบาดสัญลักษณ์ของสวิสอยู่ด้วย ราคา ๑๗.๕๐ ฟรังก์สวิส จึงหยิบส่งให้กับคนขาย พร้อมกับส่งเงินใบละ ๒๐ ฟรังก์สวิสไปให้ ได้รับเงินทอนกลับมา ๒.๕๐ ฟรังก์สวิส แล้วส่งหมวกให้ “หญิงใหญ่” ไปทั้งถุง “ให้เป็นรางวัล ที่อุตส่าห์ตามมาบริการถึงยุโรป” อีกฝ่ายทำตาโตเพราะคิดไม่ถึง “ขอบคุณมากค่ะ” เอามาสวมในทันทีแล้วไปอวดเพื่อนพระแบบเห่อมาก คนชอบสีชมพูก็ต้องให้ของสีนี้เป็นรางวัลอย่างนี้แหละ...

เสียเงินแล้วค่อยหายเบื่อหน่อย เดินกลับมาหาหลวงพ่อเจ้าคุณสมุทรฯ พรรคพวกเดินตามมาเกือบครึ่ง คนเริ่มแน่นในบริเวณที่นั่งทำเอารู้สึกร้อน อาตมาจึงเดินกลับไปเข้าห้องน้ำ ถอดเอาเครื่องกันหนาวสารพัดออกมา ทั้งหมวกไหมพรม ผ้าพันคอ เสื้อกันหนาว กางเกงลองจอห์น รู้สึกเย็นวาบ ๆ อยู่เหมือนกัน พับทุกอย่างใส่กระเป๋า แล้วกลับมาพอดีกับกระเช้าหมุนมาถึง เมื่อคนลงหมดแล้ว พวกเราก็ขึ้นไปแทน ลอยละล่องกลับลงไป...

สามสี่นาทีต่อมาก็ไหลลงจากกระเช้าหมุน เดินตามกันไปรอให้คุณซานตาคลอสนับจำนวน แล้วขึ้นมินิบัสลอยฟ้าลงไปสู่สถานีที่สอง จากนั้นกระแสผู้คนก็เลื่อนไหลลงไปรอกระเช้าเล็ก แล้วกลับลงสู่พื้นดินโดยสวัสดิภาพ “ท่านนายพล” คงจะโล่งใจไปที เพราะว่าคน “กรรม” มากอย่างอาตมาไปลอยอยู่กลางฟ้า เท่ากับไป “ล่อเป้า” ให้เจ้ากรรมนายเวรทวงคืนชัด ๆ พ้นมาเหยียบพื้นดินเต็มสองเท้า จึงลดงานของท่านลงไปหลายเท่า...