[เถรี]

การที่เราตั้งเป้าเอาไว้ว่าขอไปพระนิพพานในชาตินี้ เราก็ต้องทุ่มเทกำลังกายกำลังใจทั้งหมดให้กับศีล สมาธิ ปัญญาอย่างเต็มที่ ไม่เช่นนั้นแล้วจะอันตรายมาก เพราะว่าบุคคลที่จะเข้าถึงพระนิพพานได้ จะต้องเห็นทุกข์อย่างชัดเจน จนกระทั่งเบื่อหน่ายร่างกายที่เต็มไปด้วยความทุกข์ เบื่อหน่ายโลกนี้ที่เต็มไปด้วยความทุกข์ เบื่อหน่ายการเวียนว่ายตายเกิดที่เต็มไปด้วยความทุกข์ แล้วถอนจิตออกมาจากการยึดเกาะในสิ่งทั้งหลาย ถึงจะมีโอกาสหลุดพ้นเข้าสู่พระนิพพานได้

ที่บอกว่าอันตรายมากก็เพราะว่าถ้ากำลังใจของเรามุ่งมั่นด้วยแรงอธิษฐานว่า "ขอพระนิพพานชาตินี้" "ขอพระนิพพานชาตินี้" แต่เราไม่ได้ทำอะไรให้สมกับที่ตั้งใจเอาไว้ ถ้าเป็นลูกศิษย์สายหลวงพ่อวัดท่าซุง ก็มักจะโดนบังคับให้เห็นทุกข์ ในเมื่อเราไม่ยอมพิจารณาให้เห็นว่าร่างกายนี้ โลกนี้ เต็มไปด้วยความทุกข์ บรรดาท่านทั้งหลายที่คอยช่วยเหลือเราก็จะบังคับให้เราทุกข์ อย่างเช่นว่าเดือดร้อนอับจนหนทางจนกระทั่งหาทางออกไม่ได้บ้าง เจ็บไข้ได้ป่วยด้วยโรคร้ายจนกระทั่งอยากจะตายเสียเดี๋ยวนั้นบ้าง..!

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ถ้าเกิดขึ้น ขอให้รู้ว่าเกิดจากการที่เราไม่ยอมพิจารณาทุกข์ อาตมภาพเคยเปรียบเอาไว้ว่า พวกเราทั้งหลายที่ลงมาเกิด บรรดาญาติพี่น้องในชาติก่อน ๆ ที่อยู่ข้างบนก็พร้อมที่จะช่วยเหลือควบคุม เพื่อให้เราไปอย่างน้อยก็เท่าเดิมหรือดีกว่าเดิม หรือถ้าสามารถหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานได้ ก็เป็นเป้าหมายสูงสุดที่ทั้งเราและท่านหวังเอาไว้

ในเมื่อเราตั้งใจจะไปให้ถึงที่สูงสุด แต่ว่าไม่ได้ทำอะไรเพื่อที่จะไป ท่านทั้งหลายที่อยู่ข้างบนก็จะช่วย แล้วถ้าท่านช่วยเมื่อไร ก็จะรู้ว่าชีวิตนี้ทำไมถึงได้ทุกข์ยากขนาดนั้น แล้วถ้าปัญญาเรายังไม่ถึงก็จะต้องทุกข์ทนทรมานต่อไป

หลายท่านป่วยเป็นโรคร้าย อย่างเช่นมะเร็ง หมอบอกว่าจะอยู่ได้แค่ไม่เกิน ๖ เดือน แต่ปรากฏว่าทรมานอยูปีหนึ่ง สองปี สามปี ก็ไม่ตายเสียที ก็เพราะไม่ยอมพิจารณาให้เห็นว่าร่างกายนี้เป็นทุกข์ เพื่อที่จะปลดใจของเราออกสู่เป้าหมายที่ตั้งใจไว้ เราก็ต้องทนทุกข์ทรมานต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าที่จะวางกำลังใจได้ถูกต้อง ถึงจะพ้นไปได้