[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ปี ๒๕๒๓ อาตมาเป็นนักเรียนนายสิบ บริษัท สหพัฒนพิบูล จำกัด เริ่มผลิตบะหมี่แห้ง Instant Noodle ตัวทดสอบคือทหารอย่างพวกอาตมา เขาส่งไปให้ลองกินดูก่อน ดูว่าใช้ได้ไหม ขอบอกว่าบะหมี่แห้งที่ผลิตมาใหม่ ๆ มีแต่บะหมี่อย่างเดียว ถึงเวลาเอาไปลวกน้ำแล้วก็เค็ม ๆ หน่อย

หลังจากนั้นก็มีการผลิตในลักษณะที่เรียกว่า เอาน้ำซุปไก่มาชุบ แล้วก็อบแห้งเพิ่มรสชาติ ท้ายสุดไม่ได้เรื่องสักอย่างหนึ่ง ก็เลยมีนักเลงดีคิดใส่เครื่องปรุง เออ...คราวนี้ใช้ได้ สมัยนั้นอาตมาเรียกว่าบะหมี่แก้ผ้า เพราะว่าไม่มีซองอะไร มาเป็นก้อน ๆ อย่างนั้นแหละ ถึงเวลาก็บรรจุถุงใหญ่มา ถุงละ ๕๐ ก้อน เอามาลองเลี้ยงทหาร

คราวนี้พอได้รับข้อติชมไปจนถึงระดับที่อยู่ตัว ก็คือรสชาติใช้ได้แล้ว ประเภทที่เรียกว่าจากที่ “แหลกไม่ได้” ก็กลายเป็น “ไม่ค่อยจะเหลือให้แหลก” เขาก็เริ่มใส่ยี่ห้อ ก็มีการผลิตซอง มียี่ห้อมีสีสันขึ้นมาบรรจุ ก็เลยเปลี่ยนจากบะหมี่แก้ผ้ามาเป็นบะหมี่ซอง นั่นก็คือบะหมี่แห้งยี่ห้อแรกของประเทศไทยที่ปรากฏขึ้นในโลก ชื่อ.... ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาไม่ว่าคุณจะมายี่ห้อไหน คนก็เรียกชื่อเหมือนกันหมด

ขอให้รู้ว่าบะหมี่สำเร็จรูปนี้มาจากค่ายทหาร มีพวกอาตมาเป็นหนูลองยา ปลากระป๋องแก้ผ้าก็กินมาไม่รู้ว่ากี่ยี่ห้อ แล้วพวกนี้พอผลิตเสร็จเอาไปส่งให้ทหารทดสอบดู ถ้าผ่านก็แปลว่าขายได้ ที่ดีที่สุดที่เคยกินมาก็คือปลาซาร์ดีนทอดรสเผ็ด อันนั้นต้องบอกว่าคนทำเก่งจริง ๆ แต่ของทหารไม่มีหรอกนะพวกฝาห่วง เขามีแต่ฝาปิดธรรมดาให้ไปเปิดกันเอง ฝาห่วงราคาแพง พอบอกว่ารสชาติผ่านก็ทำขาย ทหารทุกวันนี้น่าสงสารมาก ที่เหลืออยู่ก็คือรอดตายจากการทดลองอาหารมาทั้งนั้นแหละ เพราะฉะนั้น...ถ้าจะไม่เต็มเต็งบ้าง ขี้โมโหบ้าง อยากเป็นนายกรัฐมนตรีบ้าง ก็ต้องบอกว่าเป็นผลข้างเคียงของพวกอาหารทดลอง...!"