[เถรี]

เมื่อเสร็จสรรพเรียบร้อยจากพิธีการพุทธาภิเษกแล้ว กระผม/อาตมภาพก็เดินทางกลับมายังที่พัก ทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน และตรวจสอบรายจ่ายที่จะต้องจ่ายให้กับบรรดาผู้ที่ทำงานให้กับตนในช่วงสิ้นเดือนนี้ อันดับแรกเลยก็คือ รายจ่ายงวดที่ ๑๒ และงวดที่ ๑๓ ของการก่อสร้างพิพิธภัณฑ์วัดท่าขนุน รวมแล้ว ๑๖ ล้านบาท..! อีกส่วนหนึ่งก็คือค่าแม่พิมพ์ และค่าปั๊มเหรียญเสริมปัญญาเนื้อทองคำ ซึ่งเฉพาะค่าปั๊มเหรียญอย่างเดียว ก็เหรียญละ ๑,๐๐๐ บาทแล้ว จึงต้องพยายามต่อรองให้ลดลงมาให้ได้

บางทีท่านทั้งหลายอาจจะไม่ทราบว่า การสร้างวัตถุมงคลแต่ละชิ้นนั้นราคาแพงขนาดไหน ค่าปั๊มเหรียญ ถ้าหากว่าเหรียญละ ๑,๐๐๐ บาท เราปั๊มไป ๓๐๐ เหรียญ ท่านก็ลองคูณดูว่าเป็นเงินเท่าไร (๓ แสนบาท) แล้วขณะเดียวกันเนื้อทองคำที่จะต้องใช้ในการสร้างอีกเหรียญละเท่าไร ดังนั้น..รวม ๆ แล้ว รายจ่ายตรงนี้ เฉพาะเหรียญเนื้อทองคำอย่างเดียว ก็อยู่ที่ประมาณ ๑๕,๖๐๐,๐๐๐ บาท..!

บางท่านได้ยินแล้วก็สะดุ้งว่ากระผม/อาตมภาพ จะได้ทุนคืนหรือไม่ ? เรื่องนี้กระผม/อาตมภาพไม่ได้หนักใจ เพราะว่าถึงเวลาแล้ว ท่านที่มีบุญสัมพันธ์มีกรรมสัมพันธ์กันมา ท่านก็จะมาช่วยเหลือในตรงจุดนี้เอง ทำให้ทุกครั้งก็สามารถที่จะหาเงินได้พอที่จะใช้หนี้ทัน โดยที่ไม่ต้องหนักใจเหมือนกับที่อื่นเขา แล้วค่อยไปหาเงินจ่ายค่าปั๊มเหรียญเนื้อเงิน เหรียญเนื้อทองเหลือง เหรียญเนื้อทองแดง และเหรียญเนื้อชินตะกั่วกันอีกทีหนึ่ง

เรื่องพวกนี้อยู่ในลักษณะที่โบราณกล่าวว่า "ตำข้าวสารกรอกหม้อ" แต่สำหรับกระผม/อาตมภาพแล้ว ไม่น่าจะเป็นการตำข้าวสารกรอกหม้อ หากแต่ว่าเป็นการ "สีข้าวสารใส่เรือส่งไปต่างประเทศ" เพราะว่าสามารถที่จะหาเงินได้จำนวนมาก แต่ว่ารายจ่ายก็มากพอกัน หรืออาจจะมากกว่าด้วย..!

จึงเป็นเรื่องที่เราท่านทั้งหลาย เมื่อมีสิ่งที่ครูบาอาจารย์ท่านมอบเอาไว้ให้ คือพระคาถาต่าง ๆ โดยเฉพาะ "พระคาถาเงินล้าน" ก็ได้โปรดทำให้ขึ้นใจ แล้วท่านทั้งหลายก็จะเห็นคุณเองว่า พระคาถาแต่ละบทนั้น สามารถที่จะช่วยเราได้อย่างไรบ้าง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๒๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)