[เถรี]

ลักษณะเดียวกับการแนะนำให้บรรดาผู้ที่ยังร่ำเรียนอยู่ใช้คาถาท่านปู่พระอินทร์ แล้วก็มีพวกช่างวิตกวิจารณ์ถามว่า "ถ้าหากว่าเด็กไม่อ่านหนังสือแล้วจะไม่โง่หรือ ?" พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านตอบชัดมากว่า "ข้อสอบออกอะไรมาเด็กก็ทำได้ แล้วแบบนี้โง่ไหม ?"

ในเรื่องของพระคาถาเงินล้านก็เหมือนกัน ในเมื่อทำแล้ว มีความคล่องตัวในชีวิตทุกอย่าง แล้วท่านทั้งหลายไม่คิดที่จะลงทุนทำ ก็ถือว่าสร้างกรรมเอาไว้เยอะ หรือไม่ก็อาจจะเป็นประเภทซาโดมาโซคิสม์ ชมชอบความเจ็บปวด ต้องให้ยากลำบากประมาณเบ้าตากระเด็น ถึงจะสะใจตัวเอง ถ้าอย่างนั้นก็ต้องแล้วแต่รสนิยมประจำตัวของท่านไป

ตัวอย่างที่ชัดเจนมี เราไม่เลียนแบบและทำตาม ก็ถือว่าเป็นเรื่องของบุคคลที่เบาปัญญามาก ถ้าหากว่าเป็นนักปฏิบัติธรรม ก็ประมาณว่าเข็นไม่ไหว ซึ่งจะว่าไปแล้วก็เป็นเรื่องปกติ เพราะว่าบุคคลที่เป็นอุคฆฏิตัญญูหรือวิปจิตัญญูนั้น องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านำไปพระนิพพานเกือบหมดแล้ว

ส่วนใหญ่ที่เหลืออยู่ก็มักจะเป็นพวกเนยยะ ต้องจ้ำจี้จ้ำไช ปากเปียกปากแฉะกันอยู่ทุกวัน หรือไม่ก็เป็นพวกเก่งเกิน ประเภทปทปรมะ ขอยืนยันว่าปทปรมะไม่ใช่คนโง่ แต่เป็นคนที่ฉลาดเกินไปจนไม่ยอมรับความคิดคนอื่น ทำตัวเป็นน้ำล้นแก้วอยู่เสมอ ต่อให้ยื่นของดีไปขนาดไหน ก็ประมาณวานรได้แก้ว ไม่รู้จะใช้ประโยชน์อะไร เพราะว่าเห็นผลไม้ในมือของตัวเองมีราคามากกว่า

ถ้าว่ากันตามรากศัพท์ ปทปรมะ คือ ผู้มากด้วยบทบาท มีข้ออ้างได้เสมอ อย่างที่ว่า อ้างว่าหิวนัก อ้างว่ากระหายนัก อ้างว่าสายเสียแล้ว อ้างว่ายังเช้าอยู่ ฟังดูแล้วไปตรงกับที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงบุคคลที่หลงอยู่ในอบายมุขเลย ก็คือเกียจคร้านการทำงาน คือตอนนี้ยังหิวอยู่ ไม่มีแรงทำ ตอนนี้กระหายมากเลย ถ้าได้สตาร์บัคส์หรือชานมสักแก้วถึงจะพอมีแรง ตอนนี้ยังเช้าเกินไป จะรีบไปไหน นี่ก็สายเกินไป จะฉันเพลแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ขอให้มีความสุขความเจริญกันไปถ้วนหน้า เพราะว่าชีวิตนี้ก็คงจะเอาดีไม่ได้..!