[เถรี]

คราวนี้การที่เราอยู่กับปัจจุบัน ถ้าสำหรับนักปฏิบัติธรรมแล้ว สิ่งที่เรามาแก้ไขปัญหานี้ยังเป็นเรื่องที่ไกลตัว เรื่องที่ใกล้ตัวก็คือ ทำอย่างไรที่เราจะรักษากำลังใจของเราให้ดีที่สุด ให้มั่นคงที่สุด เพราะว่าสถานการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้น จะมีบุคคลเป็นจำนวนมากที่ทนแรงเสียดทานไม่ไหว คือทนแรงกดดันไม่ไหว ก็จะมีประเภทที่ถึงกับฆ่าตัวตาย หรือว่าพวกที่กำลังมืดแปดด้าน หาทางออกไม่เจอ

อย่างน้อย ๆ สิ่งที่วัดท่าขนุนของเราทำ ก็ยังทำให้ญาติโยมส่วนหนึ่ง แม้จะไม่มากนัก ยังพอมองเห็นทางได้ว่า ในวาระที่มืดแปดด้านนี้ แสงเทียนเล็ก ๆ ที่วัดท่าขนุนดวงหนึ่ง ก็ยังคงต้านลม ต้านสถานการณ์ ส่องทางให้พวกท่านได้เห็นอยู่

ในส่วนที่เราจะพึ่งพาคนอื่นอย่างเดียว โดยไม่ยอมเดินเองเลยก็ใช่ที่ เพราะว่าจะเพิ่มภาระให้กับคนอื่นเป็นจำนวนมาก ดังนั้น...ส่วนที่เราควรทำที่สุด ก็คือพยายามกวดขันศีลทุกสิกขาบทของเราให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ สร้างสมาธิของเราให้มั่นคง หนักแน่น เพียงพอที่จะรับแรงกดดันในสถานการณ์แบบนี้

แล้วก็ใช้ปัญญามองให้เห็นความเป็นจริงว่า การที่เราเกิดมาในโลกนี้ การที่เราเกิดมามีร่างกายนี้ ต้องพบกับความทุกข์ทั้งหลายเหล่านี้เป็นปกติ ต่อให้ไม่โดนกดดันจากความทุกข์ ในการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ท่านก็จะต้องเจอกับความทุกข์ในด้านอื่น ๆ เพราะว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เป็นธรรมดาของโลก