[เถรี]

"บ้านเมืองเราเคยเป็นเสือตัวที่ ๕ ของเอเชีย ในยุครัฐบาลน้าชาติ เราแค่วิ่งตามหลัง ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ ไต้หวัน สิงค์โปร์ ในอาเซียนทั้งหมดนอกจากสิงค์โปร์ที่เป็นอันดับ ๑ ของโลกในปัจจุบันนี้แล้ว เราไม่ได้ล้าหลังใคร แต่ปัจจุบันนี้เราเป็นเต่าตัวสุดท้ายของอาเซียนแล้ว ก็เพราะการอยู่อย่างปราศจากสติสัมปชัญญะ การอยู่อย่างไม่ยอมเปิดใจให้กว้าง รับเอาแต่ส่วนที่ตัวเองชอบใจ ไม่ยอมรับในส่วนที่ตัวเองไม่ชอบใจ ก็เลยเป็นเรื่องลำบากที่จะแก้ไขสถานการณ์บ้านเมืองของเรา

ถ้าเราขาดสติเมื่อไร จะขาดหลักยึด ในเมื่อขาดหลักยึด จะขาดความยุติธรรม ที่ขาดความยุติธรรม เพราะเราไปทิ้งหลักการ จำให้แม่น ๆ ว่าหลักการบ้านเราคือการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข ไม่ใช่ไอ้บ้าที่ไหนนำพวกเราไปประท้วงปิดประเทศฯ จนกลายเป็นล้าหลังคลั่งชาติ ทั้ง ๆ ที่สิ่งที่เขาทำก็เพื่อเอาตัวรอดจากกฎหมายที่รัดตัวเข้ามาทุกวัน

ลองเอาสิ่งที่อาตมาพูดไปค่อย ๆ พิจารณากันดู แล้วจะเห็นว่าความวุ่นวายในบ้านเมืองของเราเกิดจากคนไม่กี่คน แล้วคนทั้งหลายเหล่านั้น ไม่ได้มาตายกับคุณหรอก อาตมาเห็นเหตุการณ์พฤษภาคม ๓๕ ชัดเจนที่สุด ทันทีที่หน่วยทหารจู่โจมเข้าไป พลตรีจำลอง ศรีเมือง ยกมือยอมแพ้เป็นคนแรก ตกลงคนที่ตายก็เป็นชาวบ้าน ขอยืนยันว่าไม่มีนักการเมืองตายในตอนนำการประท้วง เรือตรีฉลาด วรฉัตร อดข้าวประท้วง ยอมตาย ๆ มาเป็นสิบครั้งแล้ว เคยตายสักทีไหม ?"