[เถรี]

เจริญพรญาติโยมพุทธบริษัททั้งหลาย ทั้งที่อยู่ที่วัดท่าขนุนและที่รับฟังอยู่ทางบ้าน ทั้งในประเทศและต่างประเทศ วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๒๐ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๔

กระผม/อาตมภาพหายไปหลายวัน เพราะว่ามีงานต่อเนื่อง ซึ่งถ้าวิ่งไปวิ่งมาก็คงจะเสียเวลามาก แล้วความแก่ก็ไม่ช่วยให้เดินทางลักษณะอย่างนั้นได้มากเหมือนก่อน จึงต้องขอไปโดยสัตตาหกรณียะ คือมีเหตุจำเป็นในช่วงระหว่างพรรษา ก็ขออนุญาตจากคณะสงฆ์ไปได้ไม่เกิน ๗ วัน

แต่คราวนี้การวิ่งไปวิ่งมาก็ยังจำเป็น เพราะอย่างเมื่อวันเสาร์กับวันอาทิตย์ วันเสาร์คุณหมอนัด วันอาทิตย์ก็ไปบวงสรวงปลุกเสกวัตถุมงคลที่วัดไตรมิตร ระยะทางจากโรงพยาบาลกลางกับวัดไตรมิตร ถ้าหากว่าเดินลัดไป ก็แค่สองสามร้อยเมตรเท่านั้น แต่กระผม/อาตมภาพก็ต้องวิ่งไปวิ่งกลับ ก็เลยกลายเป็นว่าเสียเวลาโดยใช่เหตุ หมดไปกับการเดินทางเยอะมาก ยังดีที่ว่าการประชุมต่าง ๆ สามารถที่จะประชุมออนไลน์ได้ แม้ว่าอยู่บนรถก็ตาม

คราวนี้ในงานประชุมสัมมนาต่าง ๆ นั้น มีบางงานที่ให้เด็ก ๆ รุ่นใหม่เข้ามาแสดงความเห็นเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา กระผม/อาตมภาพฟังแล้วก็ได้แต่นั่งถอนใจ เพราะว่าเด็กสมัยนี้ตั้งข้อสงสัยในทุกเรื่อง การตั้งข้อสงสัยไม่ใช่เรื่องผิด เป็นการดีที่รู้จักสงสัย จะได้ไขว่คว้าหาคำตอบแต่ทั้งเด็กและญาติโยมสมัยนี้สงสัยอย่างเดียว โดยไม่หาคำตอบกันเลย

สงสัยเรื่องของพระพุทธศาสนา แต่ไม่ลงมือปฏิบัติใน ศีล สมาธิ ปัญญา แล้วอีกกี่ชาติถึงจะได้คำตอบ ? นอกจากได้แต่คิดว่า คาดว่า ซึ่งเป็นการเดาเอาล้วน ๆ