[เถรี]

ช่วงที่ผมทำหน้าที่เป็นส่วนเผยแผ่จริยธรรมของกรมป่าไม้ ได้เห็นการใช้งบประมาณของเขา แล้วรู้สึกเสียดายงบประมาณที่ควรจะได้พัฒนาประเทศชาติให้เจริญไปมากกว่านี้ ก็คือถึงวันที่ ๓๐ กันยายน ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของปีงบประมาณ ยังใช้งบประมาณได้แค่ประมาณ ๓๐ เปอร์เซ็นต์เท่านั้น

ท่านผู้มีอำนาจในการอนุมัติโครงการ จึงตั้งโต๊ะเซ็นอนุมัติทุกโครงการที่ส่งเข้ามา เซ็นไปยันเที่ยงคืนเป๊ะ...! ก็วางปากกา เปิดแชมเปญฉลองกัน งบประมาณ ๓๐ เปอร์เซ็นต์ใช้เวลา ๓๖๔ วัน แต่งบประมาณ ๗๐ เปอร์เซ็นต์ที่เหลือใช้หมดภายในวันเดียว..!

เพราะฉะนั้น..ไม่ต้องแปลกใจหรอกว่า ทำไมเรามีเสาไฟต้นหนึ่งหมื่นกว่าบาท..! หรือว่าอย่างวัดท่าขนุนของเรา ผมติดกล้องวงจรปิดไป ๕๐ ตัว ใช้เงินไป ๓๐๐,๐๐๐ กว่าบาท แต่ผมได้ยินว่ากล้องวงจรปิดที่รัฐสภา ซึ่งไม่ได้คุณภาพดีกว่าของผมเลย ตัวละ ๑๔๐,๐๐๐ บาท..!

สมัยที่มาถึงทองผาภูมิใหม่ ๆ ทางด้านป่าไม้จัดให้ไปอยู่ที่เกาะพระฤๅษี การเข้าออกลำบากมาก ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อ เป็นเตาขนมครกตั้งแต่ปากซอยไปจนกระทั่งถึงเหมืองสองท่อ พอถึงเขตเหมืองถึงจะเป็นถนนที่ดี เพราะว่าทางเหมืองเขาทำเอาไว้ให้รถของเขาวิ่ง

ผมไปสอบถามบริษัทรับเหมาว่า ถ้าหากว่าจะลาดยาง คิดกิโลเมตรละเท่าไร ? เขาบอกว่า "ปกติราคากิโลเมตรละ ๓ ล้านบาท แต่ถ้าหลวงพ่อจะเอา ผมคิดแค่ล้านเดียว..!" พอถามไปว่า "ทำไมถึงลดได้มากขนาดนั้น ?" เจ้าของบริษัทบอกชัดเจนว่า "ของหลวงพ่อไม่มีคนตรวจเพื่อเซ็นรับงาน..!" แล้วคุณลองคิดดูว่า แต่ละปีประเทศชาติของเราสูญเสียงบประมาณไปมหาศาลขนาดไหน ?