[เถรี]

พวกท่านจะเห็นว่า ถ้าตัวกระผม/อาตมภาพเองแล้ว อะไรที่เป็นประโยชน์ส่วนตนนี่ไม่เคยขอให้กับตัวเองเลย แต่อะไรที่เป็นประโยชน์ต่อพระภิกษุสามเณรของเรา กระผม/อาตมภาพจะรักษาสิทธิ์ขอแทนพวกเราเสมอ แม้กระทั่งล่าสุด ที่ขอฐานานุกรมเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีให้กับทางด้านหลวงพ่อนิลกับครูบาหน่อแก้วฟ้าก็เช่นกัน พระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีท่านบอกว่า "ถ้าอาจารย์เล็กขอ ผมต้องรีบให้ เพราะสังเกตมาหลายปีแล้วว่า ไม่เคยขอให้กับตัวเองเลย"

แม้กระทั่งตำแหน่งหน้าที่การงานของตน ก็อยู่ในลักษณะที่คนอื่นทนดูไม่ได้แล้วก็ช่วยทำให้ อย่างพระครูสัญญาบัตรที่พระครูวิลาศกาญจนธรรม ความจริงถึงคิวมา ๗ - ๘ ปีแล้ว แต่กระผม/อาตมภาพก็ปล่อยเรื่อยเปื่อย ขี้เกียจทำประวัติ จนกระทั่งท้ายสุด พระครูวรกาญจนโชติ เจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิรูปปัจจุบัน ตอนนั้นท่านเป็นรองเจ้าคณะอำเภออยู่ ท่านบอกว่า "เอาอย่างนี้แล้วกัน หลวงพ่อวัดท่าขนุนสแกนลายเซ็นมาให้ผม เดี๋ยวที่เหลือผมจะช่วยทำให้"


กระผม/อาตมภาพก็ถามท่านไปว่า "ทำไมต้องยุ่งกับชีวิตผมด้วย ? อย่างผมไม่ต้องมีตำแหน่งแห่งที่อะไร เป็นแค่หลวงพ่อเล็กของชาวบ้านก็พอแล้ว" ท่านบอกว่า "ไม่ได้ครับ ส่งประวัติคนอื่นไปเมื่อไร ผู้บังคับบัญชาก็จะถามว่า "แล้วหลวงพ่อเล็กอยู่ที่ไหน ?" กลายเป็นว่าอาวุโสมากเกิน จนไปค้ำคนอื่นเขาอยู่"

หรือไม่ก็อย่างตำแหน่งรองเจ้าคณะอำเภอ ถึงขนาดมีพระเถระบางรูปมากระซิบถามว่า "อาจารย์เล็กจ่ายไปเท่าไร ?" กระผม/อาตมภาพก็บอกว่า "ไม่ได้จ่ายอะไรเลยครับ ท่านให้มาพร้อมกับคำพูดประโยคเดียวว่า "ตั้งมาให้ทำงานนะ" ปรากฏว่าพระเถระรูปนั้นท่านก็ยังไม่เชื่อ ท่านบอก "เฮ้ย..ตำแหน่งแบบนี้เขาวิ่งกันเป็นล้าน..!" ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเขาวิ่งกันไปทำอะไร..?

ถ้าหากว่าโดยคติส่วนตัวของกระผม/อาตมภาพก็คือ ตำแหน่งย่อมมาพร้อมกับหน้าที่ ถ้าคุณทำหน้าที่นั้นให้ดีไม่ได้ มีตำแหน่งไปก็เท่านั้นแหละ ดีไม่ดีก็โดนชาวบ้านเขาด่าด้วย เพราะเท่ากับว่าไปขวางทางก้าวหน้าของคนอื่นเขา