[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "มีคนน้อยคนที่จะรู้ว่า หลวงพ่อโต วัดระฆัง เป็นสายครูบาอาจารย์ของอาตมาเอง จากหลวงพ่อโต วัดระฆัง มาเป็นหลวงปู่เนียม วัดน้อย จากหลวงปู่เนียมไปถึงหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค หลวงปู่โหน่ง วัดคลองมะดัน แล้วมาถึงหลวงพ่อวัดท่าซุง จากสายหลวงปู่โหน่งมาเป็นหลวงปู่สด วัดปากน้ำ แล้วหลวงพ่อวัดท่าซุงมาศึกษาหลวงปู่สดอีกทีหนึ่ง วนเป็นวงกลมพอดี

ไปนึกขำที่หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเล่าให้ฟัง ว่าตอนท่านฉันเช้าอยู่ แล้วหลวงปู่สดเล่าให้ฟังว่า เมื่อเช้าขี่ม้าแก้วไปเที่ยวพระนิพพานมา หลวงพ่อท่านเรียนบาลีประโยค ๔ ท่านว่าสงสัยว่าหลวงปู่สดจะบ้าแล้ว เพราะไม่ได้มีในพระไตรปิฎกสักหน่อย เขาว่าพระนิพพานสูญไม่ใช่หรือ ? หลวงปู่สดหันมาบอกว่า "ต่อไปคุณจะบ้ามากกว่าผมอีก..!" ท่านเล่าให้ฟังแล้วก็ขำ สมัยหลวงปู่สดท่านยังพูดเรื่องพระนิพพานไม่มาก แต่หลวงพ่อวัดท่าซุงเล่นเต็ม ๆ แทบทุกคำสอนเลย"

ถาม : หลวงพ่อฤๅษีไปเรียนอะไรจากหลวงพ่อสด วัดปากน้ำครับ ?
ตอบ : ไปศึกษาเรื่องพระนิพพานนี่แหละ หลวงปู่สดท่านสอนธรรมกายพักเดียวก็ได้แล้ว เพราะพื้นฐานมี ท่านว่าทบทวนอยู่เดือนหนึ่งก็กราบลา หลวงปู่สดท่านถึงบอกว่า "ต่อไปคุณจะบ้ามากกว่าผมอีก" ก็จริง ๆ ด้วย คือตอนที่ยังไม่รู้ไม่เห็น ก็ไม่เป็นไร พอรู้เห็นแล้ว หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกว่า ท่านเคยเทศน์ไว้ว่าพระนิพพานสูญ ท่านต้องไปคิดย้อนว่าท่านเทศน์ที่ไหนบ้าง แล้วกลับไปเทศน์แก้ให้เขา กว่าจะครบหมดเวลาไปเป็นปีเลย เพราะว่าส่วนใหญ่เวลาเขานิมนต์ให้ไปเทศน์ที่ไหนท่านจะมีจดบันทึกสถานที่เอาไว้ วันเดือนปีไหนต้องไปเทศน์ที่ไหน เดี๋ยวจะลืม..เลยไปย้อนดู แล้วไปเทศน์แก้ให้ ไม่อย่างนั้นถ้าโยมเป็นมิจฉาทิฐิเพราะการฟังเทศน์นั้น คนเทศน์จะมีโทษหนักมาก

ต้องไปเทศน์เปลี่ยนจากพระนิพพานสูญเป็นไม่สูญแล้ว เพราะไปเจอมาเอง เพิ่งจะเข้าใจว่า นิพพานัง ปรมัง สูญญัง นิพพานเป็นที่ว่างอย่างยิ่ง คือว่างจากกิเลส รัก โลภ โกรธ หลง ตอนแรกท่านนึกว่าสูญคือไม่มีอะไรเหลือเลย