[เถรี]

บางคนก็น้อยอกน้อยใจ ปฏิบัติธรรมมาหลายสิบปี ตั้งแต่สมัยหลวงพ่อฤๅษีฯ มาถึงสมัยหลวงพ่ออนันต์ จนครูบาอาจารย์จะตายไปอีกแล้ว ยังเอาดีไม่ได้ แต่ไม่เคยดูว่าตัวเองบกพร่องตรงไหน ? มัวแต่รอให้คนอื่นบอก แล้วใครเขาจะมาบอก ?

แม้แต่พระพุทธเจ้าก็ตรัสว่า อักขาตาโร ตถาคตา แม้แต่ตถาคตก็เป็นได้เพียงผู้บอกเท่านั้น ส่วนบอกไปแล้ว ใครจะหวังความดี มีความเพียรพยายาม ทำด้วยชีวิต หรือว่าจะปล่อยให้ผ่านเลยไปเฉย ๆ โดยที่ไม่ได้อะไร ทำตัวเป็นทัพพีคาอยู่ในหม้อแกง กี่ปีกี่ชาติก็ไม่รู้ว่าแกงรสชาติเป็นอย่างไร ?

ถ้าหากว่าปุบปับตายลงไป หาความดีติดตัวไม่ได้ ก็เสี่ยงสูงมาก เพราะกำลังใจของเราเกาะความชั่วมากกว่าความดี โอกาสที่จะลงอบายภูมิก็มีสูง ถึงไม่ลงอบายภูมิ สามารถไปสู่สุคติได้ เป็นเทวดา เป็นนางฟ้า เป็นพรหม ก็แค่ชั่วคราว เดี๋ยวก็ต้องเกิดมายากลำบากอีก พลาดเมื่อไรก็ลงอบายภูมิอีก แล้วเรายังจะประมาทกันอยู่อีกหรือ ?

ปีนี้อาตมภาพอายุย่าง ๖๔ ปีแล้ว หลวงปู่ปานวัดบางนมโคอายุ ๖๑ ปีกว่าก็มรณภาพแล้ว แล้วยังคิดว่าอาตมภาพจะอยู่ได้อีกกี่วัน ? โดยเฉพาะงานหลวงงานราษฎร์เยอะมาก จนแทบจะไม่ได้อยู่ติดวัด ถ้าท่านทั้งหลายไม่พากเพียรปฏิบัติด้วยตนเอง จะต้องรอให้นำ จะต้องรอให้จูง ก็ขอบอกว่ารอไปเถิด ถ้าไม่ตายเสียก่อนก็คงมีโอกาส..!

โดยเฉพาะระยะนี้เชื้อไวรัสโควิด-๑๙ ระบาดหนักมากที่ทองผาภูมิ หนักหนาสาหัสมาตั้งแต่ช่วงกฐิน เพราะว่าประมาทกัน ติดเชื้อกันยกวัด ติดเชื้อยกหมู่บ้านกัน แม้กระทั่งพระเณรวัดท่าขนุน ที่ส่งไปช่วยงาน ก็ติดกลับมา ๗ - ๘ รูป ถ้าพวกเราติดเข้า แล้วสภาพร่างกายไม่แข็งแรง ปุบปับตายไป หาความดีติดตัวไม่ได้ ถึงตอนนั้นจะเสียใจ ก็ไม่ทันแล้ว