[เถรี]

แต่ว่ากระผม/อาตมภาพก็มองภาพในแง่ร้ายที่สุดไว้แล้วว่า อย่างแย่ที่สุดก็คือต้องปิดวัด ๓ อาทิตย์ เหตุที่ต้องปิดวัด ๓ อาทิตย์ ก็เพื่อให้มั่นใจว่าปลอดเชื้อจริง ๆ ซึ่งการวางแผนการทั้งหลายเหล่านี้ที่จะบริหารจัดการ หรือว่ารับมือกับสถานการณ์ต่าง ๆ นั้น เราต้องมองในแง่ที่ร้ายที่สุด

ดังที่หลายท่านซึ่งจะทำกิจการ ทำธุรกิจ แล้วมาปรึกษาหารือ อาตมภาพฟังเสร็จเรียบร้อยแล้วก็นั่งกุมหัว ถ้าอย่างที่โยมวางแผนตั้งใจทำงาน ถ้าไม่ใช่คนที่ทำบุญมาดีจริง ๆ รับประกันว่าเจ๊งแน่..! เพราะโยมไปคิดว่า ถ้าเราทำวันหนึ่งได้เท่านี้ เดือนหนึ่งจะได้เท่านี้ ปีหนึ่งจะได้เท่านี้ ไม่ได้มีการคิดล่วงหน้าไว้ก่อนเลยว่า "ถ้าเกิดความผิดพลาด ไม่เป็นไปตามเป้าหมายแล้วจะแก้ไขอย่างไร ?"

ดังนั้น...ไม่ว่าใครจะมีกิจการใหญ่เล็กขนาดไหนก็ตาม สิ่งแรกที่ต้องคิดเลยก็คือว่า ถ้ากิจการไม่เป็นไปตามแผน เราจะแก้ไขอย่างไร ? จะดึงใครเข้ามาแก้ไขปัญหา ? จะเอางบประมาณจากตรงไหนมาอุดหนุน ? จะมีแนวทางไหนที่จะถอยจากตรงนี้เพื่อที่ก้าวขึ้นหน้าไปใหม่ ?

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายตอบคำถามเหล่านี้ได้ ก็สามารถเปิดกิจการได้ แต่ถ้าตอบปัญหาเหล่านี้ไม่ได้ เปิดไปก็เจ๊งเปล่า ไม่เชื่อลองถามแม่ชีเกรซ (อุบาสิกาเกสรมณี จารย์ไธสงค์) ดูก็ได้ เพราะว่าเราไม่ได้คำนวณในแง่ที่ร้ายที่สุด โดยเฉพาะสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ต้องบอกว่าเป็นสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เพราะว่าเดือดร้อนไปทั้งโลก..!

วันนี้ได้ยินองค์ในหลวงรับสั่งกับคณะรัฐบาล ก็เห็นผงกหัวกันเป็นนกหัวขวาน..! แต่ฟังเข้าหูหรือเปล่าก็ไม่รู้ ? ที่พระองค์ท่านตรัสว่า "จะต้องมีความรู้จักโรค จะต้องมีระบบการจัดการ จะต้องมีวิธีการจัดการที่ถูกต้อง จะต้องมีงบประมาณลักษณะอย่างไรบ้าง" ที่พระองค์ท่านตรัสมานั้น ครอบคลุมวิธีการแก้ไขปัญหาทั้งหมด

แต่ถ้าหากว่าในสายตาชาวบ้านทั่วไปก็คือ ที่ผ่านมารัฐบาลไม่ได้ทำอะไรที่ถูกต้องสักอย่าง ก็เป็นเรื่องปกติที่ว่า ชาวบ้านบางส่วนอาจจะโกรธแค้น เพราะว่าเหมือนกับโดนปล่อยให้ตายแบบไร้การช่วยเหลือ..!