พระอาจารย์กล่าวว่า “เดี๋ยวนี้สายตาอาตมาเริ่มแย่ ถุงใส่ทองแท้ ๆ เห็นเป็นสมุดไดอารี่..! แบบเดียวกับหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ในหลวงรัชกาลที่ ๗ พระราชทานสัญญาบัตรพัดยศให้ เป็นพระครูวิหารกิจจานุการ หลวงปู่ท่านรับแล้วก็แห่กลับวัด ประกาศบอกชาวบ้านว่า “เดี๋ยวนี้ข้าเป็นพระครูแล้วนะ ต่อไปนี้ข้าเดินไม่หลีกใครแล้วละวะ จะร่องเริ่งหนามเหนิมพ่อเหยียบแหลกละ เพราะว่ามองไม่เห็น..!” คือแก่แล้วมองไม่ค่อยเห็น ...(หัวเราะ)... คนอื่นฟังไม่จบคิดว่าหลวงปู่จะเบ่ง
น่าเสียดายหลวงปู่ทำงานหนักมาก อายุยังน้อยอยู่ก็มรณภาพแล้ว จะเรียกว่าอายุน้อยก็ไม่ได้ อาตมาอายุ ๖๐ ปี หลวงปู่ท่านมรณภาพตอน ๖๒ เต็มขึ้น ๖๓ ปี”
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 22-01-2020 เมื่อ 14:40
|