[เถรี]

คราวนี้ในเมื่อเราอธิษฐานเอาไว้ ก็คือตั้งใจไว้ว่าจะไปพระนิพพาน แต่ไม่ได้ทำให้สมควรแก่การไปพระนิพพาน อย่าลืมว่าแต่ละคนมีพ่อแม่พี่น้อง ครูบาอาจารย์ เพื่อนฝูงที่เป็นพรหมเป็นเทวดาอยู่ข้างบนมากมาย ในเมื่อตั้งใจที่จะทำเพื่อพระนิพพาน แต่ไม่ได้ทำตนให้สมควรแก่การที่จะไปพระนิพพาน ก็คือพิจารณาให้เห็นทุกข์อย่างชัดเจน ก็ต้องโดนบังคับให้ทุกข์ คนช่วยมีเยอะมาก ช่วยให้ทุกข์ อย่าไปบ่นว่าทำไมพ่อแม่ญาติพี่น้องเพื่อนฝูงครูบาอาจารย์ไม่ช่วย ช่วยแล้ว..ช่วยซ้ำ..!

อาตมภาพเคยเปรียบเทียบว่า ถ้าหากว่าเราเป็นวัวที่เดินไปตามทาง ไม่มีเจ้าของมาเฆี่ยนมาตีหรอก แต่ถ้าแวะลงข้างทาง หากินเพลิน ลืมเดินไปสู่จุดหมาย ไม่ปฏักหรือไม้ก็จะมาถึง โดยเฉพาะลูกศิษย์สายหลวงพ่อฤๅษีฯ ส่วนใหญ่ก่อนลงมาก็มีข้อสัญญากันว่าจะมาปฏิบัติธรรม โดยเฉพาะอย่างต่ำสุด ต้องไปไม่ต่ำกว่าเดิม ไม่อย่างนั้นมาแล้วขาดทุน ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เราทำสัญญากับใคร ท่านนั้นก็จะส่งผู้คุมมาให้ ในเมื่อไม่พิจารณาทุกข์ ก็ต้องโดนบังคับให้ทุกข์

ดังนั้น..ถ้าเราทำตัวเป็นวัวที่ดี เดินอยู่ในทาง ก็คือหมั่นพิจารณาถึงความทุกข์อยู่ทุกวัน จนสภาพจิตของเราเห็นอย่างชัดเจน หมดความอยากที่จะเกิดอีก เราก็ไม่ต้องโดนบังคับให้ทุกข์