[เถรี]

ถาม : เวลาเราจับภาพพระ พอลืมตาก็เห็นชัดเป็นปกติ แต่พอหลับตาเห็นเป็นเงาดำ ๆ ?
ตอบ : แสดงว่าเราไปใช้สายตามอง

ถาม : ใช้สายตามองหรือครับ ?
ตอบ : ใช่...ตั้งใจมอง...หลับตาลง...นึกถึง เราจะเห็นภาพเหมือนจริงได้สักพักหนึ่ง แล้วก็หายไป ลืมตามองใหม่...หลับตาลง...นึกถึง ไม่ใช่ไปจ้อง ถ้าไปจ้องแล้วเราหลับตาลง จะเหลือแต่เงา เขาให้จำด้วยใจ ไม่ใช่จำด้วยตา

ลักษณะการเพ่งกสิณก็คือแบบนี้ ตั้งใจมอง...นึกถึง จะนึกได้อยู่สักพักหนึ่ง...แล้วก็หายไป...แล้วก็ลืมตาดู...แล้วก็นึกถึงใหม่ ทำอย่างนี้แหละ เป็นหมื่น ๆ เป็นแสน ๆ ครั้ง เดี๋ยวก็ลืมตาเห็น หลับตาเห็นเท่ากัน ถ้าไปจ้องอย่างนั้นก็ได้แต่เงา