เรื่องการทำบุญ เวลาจะทำบุญอะไรก็ต้องดูด้วย อย่างสร้างความลำบากให้พระ
บางทีชาวบ้านเขามาทำบุญ มากันที ๓ หมู่บ้าน ๒๐-๓๐ หลังคาเรือน นำอาหารมาครอบครัวละ ๓ อย่าง แล้วจะให้เราฉันของเขาให้หมด พอเราทำไม่ได้ เขาก็ผิดหวัง ไม่พอใจ เขาลืมไปว่า แค่ตักกับข้าวอย่างละช้อนมารวมกัน ก็เกินบาตรเบอร์ ๘ ครึ่งแล้ว แล้วจะให้เราฉันให้หมด เป็นไปได้ที่ไหน
ดังนั้น..เวลาทำบุญเราต้องใช้ปัญญาประกอบด้วย
อย่างบางคนถวายมะละกอสุกมา ๒๐ ลูก กว่าเราจะกลับวัดก็เน่าเป็นดวงแล้ว..! ถวายส้มโอแกะใส่โฟมมา ๖ ถาด เราอยู่คนเดียวจะฉันหมดได้อย่างไร ? บางคนก็ถวายยาคูลท์ เปิดฝาถวายมาเลย คนถวายกลัวไม่ได้บุญ เลยเปิดฝามาจะให้ฉันเดี๋ยวนั้น แต่อาตมาฉันไม่ได้ก็ต้องทิ้งถังขยะ กลายเป็นเสียของไป แต่ถ้ายังไม่เปิดฝา เรายังเอากลับไปถวายพระที่วัดได้
โปรดรู้ไว้ว่า ฟัก แฟง แตงโม น้ำเต้า แก้วมังกร พวกนี้มันเป็นของเย็น อาตมาฉันไม่ได้ ฉันแล้วแสลงไข้ ก็ต้องระวังตัวเอง ตอนนี้เลิกตามใจญาติโยมแล้ว เคยฉันทุเรียนเข้าไป ปรากฏว่าความดันขึ้นไป ๓ - ๔ วัน สรุปว่ากลัวทั้งเย็น กลัวทั้งร้อน
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วสันต์วิษุวัต : 17-05-2010 เมื่อ 16:37
|