[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวให้ฟังว่า "เหตุผลที่ไปออกธุดงค์ เพราะว่าช่วงที่ช่วยงานหลวงพ่อที่วัดท่าซุง คอยสังเกตอารมณ์ใจตนเอง ทีนี้เห็นว่าเสียงตัวเองเริ่มดัง ก็เลยรู้ว่าตัวเองเหนื่อยกับงานจนเครียด ที่เครียดจริง ๆ ก็เพราะว่าเราไปตั้งความหวังไว้กับคน ว่าเขาจะต้องเป็นอย่างนั้น จะต้องเป็นอย่างนี้ ไม่น่าจะทำอย่างนั้น ไม่น่าจะทำอย่างนี้ ทีนี้ในเมื่อเครียดขึ้นมาก็เลยเสียงดัง พอรู้ตัวต้องรีบเบรก ดึงคนมาทำงานแทน แล้วก็ไปเข้าส้วม นั่งภาวนาให้กำลังใจทรงตัว แล้วค่อยออกไปใหม่ แต่นี่ป๋ายักษ์ (ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือข้าง ๆ) เขาไม่รู้ว่าเขาเครียด เพราะฉะนั้น..เขาก็จะเสียงดังขึ้นไปเรื่อย ๆ"

ถาม : ถ้าเราเครียด เราควรตั้งอารมณ์อย่างไร ?
ตอบ : ทรงฌานได้ก็เก่ง ตอนนี้ที่เครียด คือ กำลังเราตก

ถาม : ถ้าเราเสียงดังด้วยความเครียดเป็นเพราะตัวโทสะ แล้วถ้าเสียงดังด้วยอารมณ์สนุกสนานหัวเราะเล่าคะ ?
ตอบ : ไม่ว่าจะเป็นลักษณะของความสนุกสนานหรือเครียดในงานก็ตาม ก็คือ การที่ให้อารมณ์เขาเหนือกว่า รัก โลภ โกรธ หลง เขาเหนือกว่า