เรื่องของคนอื่น ไม่ต้องไปยุ่ง ไม่ต้องไปช่วย... อย่าได้คิดว่าเราเป็นคนเก่งจากเรื่องแบบนี้...
ระวังใจตัวเองให้ดี เห็นเรื่องของคนอื่น ก็เห็นแล้ววางไว้ที่นั่น...
ถ้าคิดว่า 'เรา' ถูก 'เรา' หวังดี ก็จะ 'โกรธ' ที่เขาไม่ฟังเรา...
ถ้าคิดว่า 'เรา' ทำผิด 'ใจ' เราก็จะ 'ชอกช้ำ'
ปัญหาทุกอย่างไม่ได้อยู่ที่ใคร อยู่ที่ 'ใจ' เราที่เดียว ไปรับไว้ ไปปรุงแต่ง...
ฝึก 'หยุดคิด' ให้ได้นะ ทำให้ชิน ครั้งละวินาทีก็ยังดี
หยุดคิดไม่ได้ ก็ไม่หลุดไม่พ้นวัฏสงสารไปได้หรอก
หมายเหตุ :
บันทึกจากความจำ ในขณะที่กราบเรียนถามประเด็นของโยมท่านหนึ่งที่เห็นว่าคนรอบข้างทำไม่ถูก แล้วอยากแนะนำ
ส่วนเราเองก็มีประเด็นหมองใจ จากการคิดว่าตัวเองทำผิด
๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๖
หลวงพ่อวิชา รติยุตโต ที่วัดชอนทุเรียน
__________________
การรักษากำลังใจสำคัญที่สุด...ได้ดีอย่าฟู แล้วขณะเดียวกันว่า ถ้าได้ร้ายก็อย่าฟุบ ให้เห็นว่ามันเป็นปกติของมัน เรื่องของมัน
ถ้ามันดีมาพออาศัยได้ก็ดีกับมันไป ถ้าหากว่ามันไม่ดีมา เราอยู่กับมันก็ให้รู้อยู่มีสติอยู่ ถึงเวลาก็ต่างคนต่างไปอยู่แล้ว...
กำลังใจของเราพลาดแม้แค่วินาทีเดียวนี่ อาจจะหมายถึงแพ้ทั้งกระดาน
อะไรมันก็ไม่เจ็บปวดเท่ากับต้องเกิดใหม่ มันเป็นทุกข์ เป็นโทษสุด ๆ จริง ๆ
กระโถนข้างธรรมาสน์ ฉบับที่ ๕๑
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สายท่าขนุน : 29-09-2013 เมื่อ 00:26
|