[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๑๔ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ ตรงกับวันขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๖ ปีขาล พรุ่งนี้จะเป็นวันวิสาขบูชาแล้ว

ช่วง ๒ วันที่ผ่านมาเป็นเวลาของการซ่อมสุขภาพ ทุกครั้งที่จะต้องสงเคราะห์คนเป็นจำนวนมาก ก็จะต้องโดน "เตะสกัด" คือร่างกายเป็นโทษแก่ตนเอง ภาษาบาลีเขาเรียกว่า ขันธมาร ร่างกายมาขัดขวาง เกิดจากสภาพร่างกายที่เฒ่าชะแรแก่ชราไปตามอายุกาลผ่านวัยอย่างหนึ่ง เกิดจากกรรมเก่าที่ได้กระทำเอาไว้อย่างหนึ่ง

ส่วนใหญ่แล้วกรรมเก่าที่จะทำให้มารได้ช่อง แล้วทำการขัดขวางเราได้ ก็คือกรรมจากปาณาติบาต โดยเฉพาะการที่ฆ่าคนหรือฆ่าสัตว์ใหญ่เอาไว้ เศษกรรมตรงนี้ทำให้เจ็บไข้ได้ป่วยเป็นปกติ ยิ่งต้องการจะนำคนจำนวนมากออกจากกองทุกข์ ก็ยิ่งโดนขัดขวางอย่างหนัก

แม้กระทั่งเมื่อสักครู่นี้หาเครื่องบันทึกเสียง หูฟังสำหรับบันทึกเสียงที่ปกติจะใส่เอาไว้ในย่าม เดินวนไป ๗ - ๘ รอบ ก็หาไม่เจอ แต่ถ้าหากว่าเลิกใช้งานเมื่อไร สิ่งของทั้งหลายจะอยู่ที่เดิมทุกประการ ตรงนี้ถ้าไม่ใช่กระผม/อาตมภาพที่มั่นใจในความจำของตนเอง ก็จะต้องคิดว่าแก่จนหลงลืม เกิดภาวะ "อัลไซเมอร์" แน่นอน แต่ความจริงแล้วก็คือเกิดจากการปรุงแต่งของมารทั้งนั้น

ในส่วนที่เขาขัดขวางเราได้ เขาจะพยายามขวางทุกอย่าง ดังนั้น...การปฏิบัติธรรมของพวกเรา จึงประกอบไปด้วยสารพัดอุปสรรค เราต้องต่อสู้ ฟันฝ่า ทุ่มเทอย่างชนิดที่ต้องเอาชีวิตเข้าแลก เพราะว่าถ้าเป็นมัจจุมาร คือความตายมาขวาง ก็มักจะเกิดจากการที่เขาเห็นว่า เราจะสามารถพ้นมือไปได้แล้ว ก็จะอาศัยจังหวะช่องทางที่กรรมเก่าให้ผล ทำให้เรารับผลทันทีทันใดในจังหวะนั้นจนถึงแก่ชีวิต เขาถึงได้เรียกว่ามัจจุมาร คือความตายมาขวาง

ในส่วนที่กระผม/อาตมภาพโดนอยู่ เขาเรียกว่าขันธมาร ทำให้ร่างกายเจ็บไข้ได้ป่วยอยู่เสมอ ไม่สามารถที่จะทำงานได้อย่างเต็มที่ แต่ว่าด้วย "ความดื้อ" นี่เรียกกันแบบภาษาชาวบ้านทั่วไป แต่ถ้าหากว่าเป็นลักษณะของผู้ปฏิบัติธรรม ก็ต้องบอกว่าเป็นทั้งขันติบารมี ความอดทนอดกลั้น สัจจบารมี ความจริงจังต่อสิ่งที่ตนเองกระทำ อธิษฐานบารมี ความปักใจมั่นอยู่ในสิ่งที่ตนเองกระทำ เป็นต้น