[คิมหันต์]

กราบลาพระบรมธาตุ เดินลงมาซื้อตั๋วที่คิวรถ ขาลงมันลดให้เหลือ ๑๒๐ จั๊ตต่อคน ยัดกันเป็นปลากระป๋อง ลงมาถึงตีนดอยสองโมงเช้า จองเบาะหน้ารถสองแถวไปเขาตามะยะ กันอีหนูดอดมานั่งตักอีก จ่ายค่ารถไปสองรูปแปดร้อย...

มันบอกว่ารถออกเก้าโมงครึ่งแต่เชื่อไม่ได้ ครึ่งแล้วมันยังเรียกคนหน้าตาเฉย อาตมาเห็นยายหนูตัวเล็กของร้านยินยินเพียวขยันเป็นนักหนา เรียกคนเข้าร้านทีละคนสองคนจนหมดคันรถ แล้วมาตื๊อพระให้ไปฉันเพลในร้านเธอให้ได้...

ผูกมิตรชวนคุยด้วย เธอชื่อ “ตานโมว” แปลว่า “หนึ่งล้านหยาดพิรุณ” คงประเภทฝนแสนห่าอะไรเทือกนั้น แต่อาตมาเรียกง่าย ๆ ว่า “แตงโม” เห็นความพยายามต้อนพระเข้าร้านแล้ว อยากช่วยอุดหนุน แต่อาตมาเบื่อข้าวเต็มประดา จึงสั่งส้มมาฉันเป็นอาหารเพลกันสองคน ทำเอายายหนูค้อนจนตาคว่ำ ฮ่า..!

จนคนปีนขึ้นหลังคาแล้วมันถึงยอมออกรถ มาถึงทางแยกด้านนอกได้คนไปอีกกุรุส ชอบใจเด็กท้ายรถ มันวิ่งลงไปเคลียร์ด่านทุกครั้ง ไม่ต้องถูกตรวจค้นสักแห่ง จนเที่ยงตรงมาถึงเมืองบีลีน มันจอดให้คนกินข้าว...