[เถรี]

ถาม : ตัวเองเป็นคนปฏิบัติธรรมคนหนึ่ง วันพระก็จะสวดมนต์ตอนเช้า เดินจงกรมครึ่งชั่วโมง นั่งสมาธิครึ่งชั่วโมง แต่สังคมสมัยนี้ก็ทำให้ท้อเหมือนที่พระอาจารย์ได้พูดไปเมื่อสักครู่ วันนี้เหมือนกับปลุกผีในตัวขึ้นมา คือท้อมากค่ะ

ในฐานะที่ตัวเองเคยเป็นศึกษานิเทศก์วิถีพุทธและดูแลด้านการศึกษา เห็นพระอาจารย์เป็นตัวอย่างทางด้านการปฏิบัติธรรม เป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ อยากให้มีการกระจายแบบนี้ ถ้าสถานการณ์โควิด ๑๙ ดีขึ้นแล้ว อยากให้มีพระที่ปฏิบัติแบบนี้ ทุกตำบล ทุกอำเภอ แล้วก็เป็นตัวอย่างกับเด็ก เพราะเด็กคือเยาวชน

ตอนนี้เราจะเห็นว่าเด็กมีความคิดที่แตกแยกและก้าวร้าว คุณครูระดับประถมก็บ่นว่าเด็กไม่ส่งงาน คุณครูระดับมัธยมก็บ่นว่าเด็กไม่มีความรับผิดชอบ แม้แต่คุณครูระดับปริญญาตรี ระดับปริญญาโท ก็บอกว่าจะสอบวิทยานิพนธ์แล้วนะ ปกติต้องส่งหัวข้อวิทยานิพนธ์ให้ดูก่อน แต่ตอนนี้ไม่มีเลย ความรับผิดชอบไม่มีตั้งแต่เด็ก ไม่มีตั้งแต่วัยรุ่น มาถึงระดับผู้ใหญ่ ถ้าเราไม่ฟื้นฟูตรงนี้ก็จะแย่ โยมในฐานะจิตอาสา รักชาติประเทศ รักบ้านเมือง รักพระพุทธศาสนามาก ๆ ?

ตอบ : เอาอย่างนี้ ให้โยมไปดูตัวอย่างที่โรงเรียนอนุบาลทองผาภูมิ อาตมภาพทำโครงการใส่ชุดขาวไปโรงเรียนวันพระ แล้วทางด้านผู้อำนวยการก็รับลูก ต่อด้วยว่า "ใส่ชุดขาวไปโรงเรียนวันพระ รักษาศีล ๕ กินมังสวิรัติ"

อาตมาได้ยินตอนแรกก็ตกใจ บอกว่าเด็ก ๆ กำลังโต ให้ไปกินมังสวิรัติจะไหวหรือ ? ผู้อำนวยการท่านบอกว่ามังสวิรัติของท่านไม่ทิ้งไข่กับนม ถ้าอย่างนั้นก็สามารถที่จะทำได้ แล้วตอนนี้ผ่านผู้อำนวยการไปแล้ว ๒ ราย ก็ยังคงรักษารูปแบบนี้อยู่ ก็คือใส่ชุดขาวไปโรงเรียนวันพระ รักษาศีล ๕ แล้วก็กินมังสวิรัติ โดยที่อาตมภาพจะส่งพระ นำเอาหนังสือสวดมนต์ไปมอบให้กับทางโรงเรียนเป็นร้อย ๆ เล่มเลย เมื่อถึงเวลาก็ไปนำสวดมนต์ไหว้พระกัน

ถ้าเราสามารถทำลักษณะอย่างนี้ เราจะทำให้เด็กที่สมาธิสั้นมีสมาธิดีขึ้น มีความรับผิดชอบต่อตัวเองดีขึ้น แล้วก็ต้องให้ในระดับสูง ๆ หน่อยอย่างโยม ช่วยกันทำโครงการพวกนี้ให้มีมากขึ้น ค่อย ๆ กระจายออกไป จาก ๑ โรงเรียน ก็อาจจะเป็น ๓ โรงเรียน ๕ โรงเรียน ถ้าหากว่ากระจายกว้างออกไปได้ แล้วคนอื่นเขาเห็นชอบด้วย ต่อไปเขาจะทำตามเอง