[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๙ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ ช่วงนี้คนไทยมีความสุขมาก จากการที่ทีมวอลเล่ย์บอลหญิงลงแข่งวอลเลย์บอลเนชั่นลีก สนามแรกที่ประเทศตุรเคีย สร้างผลงานได้ยอดเยี่ยมมาก โดยเฉพาะการชนะทีมอันดับ ๒ ของโลกอย่างจีนได้ ซึ่งถ้าหากว่าดูจากความคิดเห็นต่าง ๆ ของแต่ละชาติ ก็ล้วนแล้วแต่ชื่นชมทีมหญิงไทยของเรา

แต่คราวนี้เราต้องรู้ด้วยว่าเบื้องหลังของความสำเร็จนั้น จะต้องผ่านการฝึกปรือที่โหดขนาดไหน จะว่าไปแล้วทีมวอลเล่ย์บอลหญิงไทยนั้นได้รับการเก็บตัว ฝึกฝนมานานเกิน ๑๐ ปี บุคคลที่ควรได้รับการสรรเสริญอย่างยิ่งเลยก็คือโค้ชอ๊อด (เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร) ที่กล้าเสนอโครงการฝึกต่อเนื่อง ซึ่งต้องเป็นงบประมาณผูกพัน และยากที่โครงการจะผ่านได้

เมื่อได้รับอนุมัติแล้วก็ยอมทุ่มเท เหนื่อยยาก นำเอาทีมวอลเล่ย์บอลหญิงลงไปฝึกฝนถึงจังหวัดยะลาอยู่ ๕ ปี..! ไม่ใช่แค่เดือนสองเดือน เราลองคิดดูว่า ถ้าหากว่าตัวเราต้องทุ่มเทอยู่กับอะไร ๕ ปีต่อเนื่องกัน ต่อให้ไม่เก่งก็ต้องเก่ง

เมื่อได้รับการฝึกปรือแบบต่อเนื่อง จริงจัง และทุกคนมีความอดทนพากเพียรพอ ทีมวอลเล่ย์บอลหญิงไทยก็สร้างผลงานให้ประจักษ์ตาแก่โลก ถึงขนาดพวกเราเรียกกันว่า ๗ เซียน แต่ฝรั่งเขาไม่รู้จัก เขารู้จักแต่ Thai Seven Angels ยุคนั้นก็ต้องบอกว่าพวกปลื้มจิตร์ ถิ่นขาว, นุศรา ต้อมคำ, อรอุมา สิทธิรักษ์, อำพร หญ้าผา, มลิกา กันทอง, วิลาวัณย์ อภิญาพงศ์, วรรณา บัวแก้ว ดังระเบิดเถิดเทิง

แต่คราวนี้ในช่วงที่ผ่านมา อันดับโลกของไทยเรารูดลงไป เพราะว่าตั้งใจจะไม่ส่งแข่งในครั้งก่อน เนื่องจากการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ แต่ก็ได้รับการเตือนจากทาง VNL ว่า ถ้าไม่แข่ง..ไม่มีคะแนนเลย อันดับโลกจะรูดลงไปไกล จึงมีการระดมเอา "๗ เซียน" กลับมาใหม่แบบกะทันหัน ขาดการฝึกซ้อม รวมทีมได้ก็ลงแข่งเลย แม้ว่าอันดับโลกจะรูดลงไปไม่มาก แต่ก็ถือว่าหลุดไปหลายอันดับ เพิ่งจะมาตีตื้นคืนมาในครั้งนี้ จากผลงานการแข่งสนามแรก ๔ นัด ชนะ ๓ นัด

ตอนนี้ในวงการวอลเล่ย์บอลหญิงของโลก ชื่อของปิยะนุช แป้นน้อย, พรพรรณ เกิดปราชญ์, ทัดดาว นึกแจ้ง, พิมพิชยา ก๊กรัมย์, ชัชชุอร โมกศรี, อัจฉราพร คงยศ, หัตถยา บำรุงสุข ต้องบอกว่าโด่งดังจนกระทั่งเป็นที่แปลกใจของชาวโลก