[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๘ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ กระผม/อาตมภาพมีงานสำคัญหลายอย่างด้วยกัน แต่ส่วนที่อยากจะพูดถึงก็คือ เรื่องของการติดตามผลโครงการต่าง ๆ ทั้ง ๑๐ โครงการที่ได้อนุมัติงบประมาณไป ในฐานะประธานสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิ

เรื่องของเงิน โดยเฉพาะถ้าเป็นเงินที่เกี่ยวข้องกับหน่วยงานต่าง ๆ เป็นเรื่องที่ "ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้" อย่างไรเสียถ้าใช้จ่ายออกไปต้องมีหลักฐานในการใช้จ่ายคืนมาด้วย จึงต้องมีการส่งรายงานหลังจากเสร็จสิ้นโครงการแล้ว ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะให้เวลา ๓๐ วัน แต่คราวนี้ในส่วนของหน่วยงานระดับเล็ก ๆ อย่างของสภาวัฒนธรรมตำบลต่าง ๆ มักจะไม่ถนัดในการทำงานเอกสาร หลายแห่งเขียนโครงการมา ก็ต้องแก้แล้วแก้อีก จนกระทั่งบางแห่งก็ท้อใจ เลิกของบประมาณไปเลย..!

พวกท่านต้องเข้าใจว่า ในเรื่องของการของบประมาณนั้น อันดับแรกเลย ความสอดคล้องของวัตถุประสงค์กับผลที่คาดว่าจะได้รับต้องมี ถ้าไม่มี ต่อให้ยื่นโครงการมาขนาดไหนก็เจ๊ง..! คนอื่นตรวจไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร แต่ถ้ากระผม/อาตมภาพตรวจนี่ไม่ผ่านแน่นอน ประการที่สองก็คือ ความชัดเจนของระยะเวลาในการดำเนินงาน หลังจากนั้นจึงเป็นจำนวนงบประมาณ

หลายโครงการโดนกระผม/อาตมภาพปัดทิ้งไปเลย อย่างเช่นบางโครงการของบประมาณมา ๓๐,๐๐๐ บาท เพื่อจัดงานประจำปี โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อความสามัคคีในหมู่คณะ แต่ว่า ๓๐,๐๐๐ บาทที่ขอมา เป็นค่าอาหารไป ๒๕,๐๐๐ บาท..! เป็นพวกท่านจะให้ไหม ? คือถ้าโดยปกติทั่ว ๆ ไปนั้นได้ แต่วัตถุประสงค์ของเขาก็คือ เพื่อความสามัคคีในหมู่คณะ ถ้าอย่างนั้นค่าอาหารก็ไม่ต้อง ทุกคนที่เข้าร่วมงานก็เอาข้าวหม้อแกงหม้อมาเอง ถ้าอย่างนั้นก็จะได้ตรงตามวัตถุประสงค์ที่วางเอาไว้

เรื่องพวกนี้ถ้าหากว่าเราไม่มีความชำนาญ ก็ต้องปรึกษาผู้รู้ หรือไม่ก็พอชี้แจงแสดงเหตุไปว่าตรงไหนผิดพลาดเพราะอะไร ก็ต้องรีบแก้ไข งบประมาณจะว่าไปแล้วมีอยู่รอบตัว แม้กระทั่งงบประมาณที่ได้รับจากการบริจาคโดยศรัทธา แต่ว่าส่วนใหญ่แล้วคนเราจะไม่มีความอดทนในการแก้ไข และโดยเฉพาะไม่มีอารมณ์ที่จะมาส่งรายงาน หลังจากที่ดำเนินการโครงการเสร็จแล้ว ประมาณว่าเหนื่อยจนหมดสภาพแล้ว..!

แต่ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายมานึกดู ในสภาพพระภิกษุของเรา มีราคาแค่ ๙๙ สตางค์ ครบบาทเมื่อไร ก็ขาดความเป็นพระ..! ก็แปลว่าทุกบาททุกสตางค์สำคัญเท่าชีวิต ไม่ใช่ว่าจะปล่อยให้เอ้อระเหยลอยชายไปก็ได้