ในชีวิตนี้กระผม/อาตมภาพเห็นคนที่ดื้อที่สุดก็คือพี่แดง (พลตรีศรีพันธ์ วิชชุพันธุ์) ลูกศิษย์ผู้ใหญ่ของหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ตอนนั้นเป็นงานทำบุญวันเกิดพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่บ้านสายลม ท่านปู่ท้าวสหัมบดีพรหมจะลงทรงเพื่อมาแสดงความยินดี ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านได้เป็นเจ้าคุณที่พระสุธรรมยานเถร วิ. ปรากฏว่าพี่แดงไม่ยอม แบบเดียวกับวันนี้เลย
แม้พระเดชพระคุณหลวงท่านจะเตือนบอกว่า "ไอ้แดง..ปล่อยปู่เขาลงแป๊บเดียว" พี่แดงยืนยันว่า "ถ้าลงแล้วผมไม่ได้สติ ผมไม่ยอม" ลองคิดดูว่าอธิบดีแห่งพรหมทั้งหลาย อรหัตมรรค ว่าที่อรหัตผล ไม่สามารถที่จะทรงได้ กำลังของพี่แดงเขาต้องขนาดไหน ?
แต่จะว่าก็ไม่ได้ เพราะพี่เขาเป็นพุทธภูมิ ปรารถนาพระโพธิญาณมา แต่ว่าเทวดาหรือพรหมท่านรู้จังหวะ พี่แดงเผลอแวบเดียวเท่านั้นเอง ท่านปู่ลงปั๊บเลย..! แต่ลงได้ประมาณ ๓ วินาที โดนดีดออกไปอีก เออ..พี่เขาเก่ง ก็คือท่านปู่รอจังหวะเผลอ แต่คราวนี้พอพี่แดงโดนลักษณะนั้นแกก็เลิกเผลอ แกเข้าฌานเลย พวกคุณถ้าเจอแบบนี้จะลองดูบ้างก็ได้นะ ดูว่าจะสู้ไหวไหม ?
ส่วนประการที่สองที่วันนี้งานกร่อยก็เพราะว่าพวกเรานั้นบ้า อยากจะรู้เรื่องผีเรื่องเทวดา แต่เสือกกลัว แล้วไปอาราธนาพระ น่าตบให้หัวหลุด..! พอคุณตั้งรูปพระพุทธเจ้าเข้ามา ในเขตนั้นผีที่ไหนจะเข้าได้ ? กระผม/อาตมภาพก็เลยต้องไปเปิดช่องให้เขา เสียเวลาเป็นบ้าเลย
สรุปว่าวันนี้ที่ไม่มีอะไรสนุก ๆ ให้ดูเกิดจากสองสาเหตุ สาเหตุแรกก็คือร่างทรงไม่เปิดใจ สาเหตุที่สองก็คือไอ้พวกเราอยากจะดูก็อยาก กลัวก็กลัว จึงอาราธนาพระจนผีลงไม่ได้ คราวนี้ถ้าใครไปแล้วทำแบบนี้นี่โดนแน่..! คือถ้าไปก็ต้องเลิกกลัว ไม่ใช่กลัวแต่ก็อยากดู
คราวนี้ในการที่ไม่เปิดใจ ทำให้ไม่สามารถที่จะรับพลังงานจากภายนอกเข้ามาได้ ขอกล่าวถึงการเข้าทรงก่อน ผีหรือว่าพรหมเทวดาเขาไม่ได้เข้ามาในร่างกายของเรา เขาอยู่ข้างนอกนั่นแหละ บางทีถ้าหากว่าเข้าทรงอยู่ในศาลาตรงนี้ เจ้าตัวอาจจะยืนอยู่หน้าวัดโน่น แต่ใช้พลังงานกดลงมา ให้ร่างทรงแสดงอาการหรือคำพูดตามที่เจ้าตัวต้องการ
จำให้แม่นเลยนะ เขาไม่เสียเวลามาเข้าร่างกายของเราหรอก เพียงแต่ใช้พลังงานนั้นเบียดจิตของเรา จนกระทั่งไม่สามารถที่จะแสดงอาการของตนเองออกมาได้ แล้วบังคับให้แสดงหรือพูดตามที่เขาต้องการ บางรายประเภทไม่ทันใจก็เบียดหลุดออกไปเลย เดี๋ยวพอเขาไปแล้วค่อยกลับเข้ามาใหม่
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 04-03-2023 เมื่อ 02:47
|