[เถรี]

ถ้าหากว่าพวกเราขอดูตัวอย่าง กระผม/อาตมภาพอยากจะยกตัวอย่างหลวงปู่ภู วัดอินทรวิหาร ที่ท่านสร้างนิ้วเพชรพระอิศวรหรือตะกรุดไม้พ่อครู ใช้เวลาหาวัสดุอยู่ ๓๐ กว่าปีกว่าที่จะได้สร้าง ท่านถึงขนาดออกปากว่า "ไม่มีใครทำได้อย่างกู" แน่นอน..เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าไม่มีใครอายุยืนเหมือนท่าน อายุร้อยกว่าปี เดินธุดงค์อยู่ ๓๐ กว่าปี กว่าที่จะเจอกอไผ่ที่โดนฟ้าผ่าล้มทับทางช้างเดิน และช้างทั้งหมดเดินผ่านไปโดยไม่ได้ดึงมากินเลย แล้วกอไผ่ที่ล้มต้องหันไปทางทิศตะวันออกด้วย ถ้าเป็นเราจะมีอารมณ์ที่จะไปค่อย ๆ หาแบบท่านไหม ?

เพราะฉะนั้น..เรื่องพวกนี้ ท่านที่คิดจะทำเพื่อ "ฝากผลงานไว้ในแผ่นดิน" ก็จะทำแบบนี้ คือ สรรหาทุกอย่างให้ถูกต้องตามตำรา เพื่อที่จะให้ดีนอกดีในแบบเดียวกับที่พี่อรรณพ (พ.ต.อ.อรรณพ กอวัฒนา) ท่านทำ ไม่ว่าจะเป็นหลวงพ่อโตย้อนยุค กรุวัดชีปะขาวหาย หรือว่าพระขุนแผนเคลือบ เลียนแบบกรุวัดใหญ่ชัยมงคล ก็แปลว่าเราจะมักง่ายก็ได้ แต่ท่านที่เสกจะเหนื่อยมาก เพราะว่าต้องมาตั้งธาตุปลุกธาตุกันให้ยุ่งไปหมด

แล้วไอ้ที่โดนดุก็ไม่ใช่ตัวคนทำด้วย กลายเป็นกระผม/อาตมภาพเอง เพราะว่าเสกสองวันติดกัน แล้วก็ไปเจอที่ตั้งใจทำด้วยมือ ด้วยวัสดุที่สรรหามาทีละองค์ ทีละตัว แล้วไปเจออีกที่หนึ่งสั่งโรงงานปั๊มมาเลย..!

อย่าลืมว่า..ถ้าหากว่าเป็นกุมารทองจริง ๆ ก็ต้องทำอย่างขุนแผน ก็คือทั้งชีวิตทำได้แค่ตัวเดียว หรือไม่ก็ถ้าหากว่าทำอย่างสายหลวงพ่อเต๋ วัดสามง่าม ก็ต้องใช้ดินเจ็ดป่าช้ามาปั้นเป็นรูปเด็ก แล้วก็มีการลงอาการ ๓๒ ลงธาตุ ๔ อ่านโองการฯ เชิญบรรดาผีต่าง ๆ มา เพื่อที่จะให้รักษาดูแล แต่หลวงพ่อเต๋ท่านก็บอกว่า "ข้าเสกจนเป็นเทวดาหมดแล้ว" ซึ่งตอนแรกกระผม/อาตมภาพก็งง ๆ ว่าเสกเป็นเทวดาได้อย่างไร ?

ตอนหลังพอตัวเองรู้วิธีเข้าก็ง่ายนิดเดียว อุทิศส่วนกุศลให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้นโมทนา ส่วนใหญ่ครูบาอาจารย์ท่านทรงฌานทรงสมาบัติอยู่แล้ว แค่เศษ ๆ ส่วนกุศลของท่านก็สามารถส่งให้เป็นเทวดา เป็นพรหมได้สบาย..!