[เถรี]

แต่ท่านทั้งหลายต้องไม่ลืมว่า นี่เป็นแค่เปลือกเท่านั้น ต่อให้การจัดงานมีคนไปร่วมมากขนาดไหนก็ตาม ก็เป็นเพียงเปลือกนอกที่เอาไว้อวดคนอื่นเขา ส่วนที่สำคัญอย่างแท้จริง คือพุทธศาสนิกชนที่นำเอาหลักธรรมในพระพุทธศาสนาไปใช้งานในชีวิตจริง คืออย่างน้อย ๆ ให้มีศีล ๕ ครบถ้วน ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี ไม่เช่นนั้นแล้วถ้าหากว่าเราขาดศีล ๕ ความเป็นมนุษย์ก็จะบกพร่องลงไป

เนื่องเพราะว่าศีล ๕ นั้นเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า มนุสสธรรม คือหลักธรรมที่ทำให้เราเป็นมนุษย์ เพราะว่าโดยปกติ ไม่มีใครอยากให้คนอื่นมาฆ่าเรา มาทำร้ายเรา

ไม่มีใครอยากให้คนอื่นมาลักขโมย ช่วงชิงสิ่งของของเรา

ไม่อยากให้ใครมาแย่งคนที่เรารัก ของที่เรารัก

ไม่อยากให้ใครมาโกหกหลอกลวง

ไม่อยากเป็นบุคคลผู้ขาดสติ ทำอาการเหมือนหนึ่งบ้า ๆ บอ ๆ

ดังนั้น..ถ้าหากว่าผู้หนึ่งผู้ใดที่รักษาศีล ๕ ได้ไม่ครบถ้วน ก็แปลว่าความเป็นมนุษย์บกพร่องลงไป ถ้าตีว่าศีล ๕ ข้อเท่ากับ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ ศีลขาด ๑ ข้อ ความเป็นมนุษย์ของเราหายไป ๒๐ เปอร์เซ็นต์ ศีลขาด ๒ ข้อ หายไป ๔๐ เปอร์เซ็นต์ ขาดครบ ๕ ข้อเมื่อไร ก็ไม่มีความเป็นมนุษย์เหลืออยู่เลย..!