[เถรี]

การเสกวัตถุมงคลที่วัดวังหินต้องบอกว่าเป็นโชคดีของเขา เพราะว่าตอนกราบสมเด็จองค์ปฐม ภาพก็ยังติดตาติดใจอยู่ จึงอธิษฐานภาพครอบลงไปในวัตถุมงคลเลย ซึ่งส่วนใหญ่แล้วทำเป็นรูปพญาครุฑ

อยากจะบอกว่าหลวงปู่เส็ง วัดบางใน ท่านเป็นต้นตำรับพญาครุฑและหมูป่าที่โด่งดังมาก ก็คือวัตถุมงคลรูปหมูป่ากับรูปครุฑของท่านดังมานานมาก ดังมาก่อนที่หลวงพ่อวราห์ วัดโพธิ์ทองจะบวชเสียอีก แล้วพระเกจิอาจารย์ท่านอื่น ๆ ที่สร้างวัตถุมงคลตามนักษัตรปีเกิดก็ดังมาทีหลัง

กระผม/อาตมภาพเองที่รู้จักกับหลวงปู่เพราะว่าตัวเองเป็นคนเกิดปีกุน สมัยวัยรุ่นก็ไล่เสาะหาวัตถุมงคลรูปหมู ซึ่งของที่อยากได้ก็มีแค่ ๒ สำนัก ก็คือนักษัตรรูปหมูแกะจากเขาควายเผือกฟ้าผ่าตายของหลวงพ่ออ่ำ (พระครูเทพสิทธิการ) วัดหนองกระบอก กับของหลวงพ่อเส็ง วัดบางนาใน จึงคุ้นเคยกับหลวงปู่ท่านมาตั้งแต่สมัยฆราวาส พอเสกวัตถุมงคลให้เขาเสร็จ ก็ขออนุญาตกลับก่อน เพราะถ้ารอตามเวลาก็อีกเป็นชั่วโมง จึงทำให้มีเวลามากพอที่จะเดินทางกลับมาถึงที่วัดท่าขนุนนี่ได้

ในส่วนของวัตถุมงคลนั้น ส่วนใหญ่แล้วคนเราในปัจจุบันนี้ขาดความศรัทธาอย่างแท้จริง เราจะเห็นว่าคนสมัยก่อน ถึงเวลาใช้วัตถุมงคลแล้วก็อยู่ยงคงกระพัน เพราะว่าครูบาอาจารย์มีความสามารถอย่างแท้จริงประการหนึ่ง ผู้ใช้มีศรัทธามอบกายถวายชีวิตให้อีกประการหนึ่ง