[เถรี]

"อาตมาไปสกลนครมา ถึงเวลาก็ส่งกระเป๋าให้เขาไป บรรดาวัตถุมงคลก็ยัดอยู่ในกระเป๋าแล้ว เขาถามว่า "มีโทรศัพท์ มีเพาเวอร์แบงค์อะไรไหมครับ ?" "ไม่มีจ้ะโยม" ว่าแล้วก็เดินผ่านไป รอกระเป๋า พอตอนที่จะหยิบพระมาใส่กลับไปตามเดิม ปรากฏว่าพวงกุญแจพวงเบ้อเร่อเลยยังเหน็บเอวอยู่เลย ลืมไป..นึกว่าไม่มีอะไรแล้ว แต่ด้วยความที่คิดว่าไม่มี...ก็เลยไม่มี ผ่านเครื่องไป ไม่มีเสียงอะไรเลย

มีครั้งหนึ่งที่ไปประเทศจีน อากาศหนาวมาก โยมเขาถวายอะไรที่เป็นผงเคมี พอถึงเวลาแล้วช่วยให้อุ่นได้ เขาถวายไปประมาณ ๗ - ๘ ถุง ใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อผ้า ปรากฏว่าส่งไปพักหนึ่ง เขาวิ่งมาตาม บอกว่าให้ไปเป็นพยานหน่อย เขาขอเปิดกระเป๋าค้น สงสัยว่าเป็นอะไร เขากลัวว่าจะเป็นพวกผงดินปืน เนื่องจากว่าเป็นเม็ด ๆ เหมือนกับผงดินปืนสมัยใหม่ ก็เลยหยิบออกมาให้เขาดูว่า เป็นผงเคมีที่ทำให้อุ่น ถึงได้รอดตัวไปที

ก็ไม่นึกว่าเขาจะตรวจละเอียดขนาดนั้น สแกนแล้วไม่ยอมปล่อยให้ผ่าน ทั้ง ๆ ที่เป็นกระเป๋าแล้วใส่ไว้ที่ใต้ท้องเครื่อง ปกติกระเป๋าใส่ใต้ท้องเครื่อง ต่อให้มีปืนมีมีดเขาก็ยังปล่อยผ่าน"