[เถรี]

"สมัยที่อยู่กับหลวงพ่อวัดท่าซุง อาตมาขอวิชาได้ทุกอย่าง ยกเว้นสายเสน่ห์ ท่านไม่มีให้ ถามว่าทำไมครับ ? ท่านบอกว่า "สมัยก่อนข้าเกลียดที่สุด เจอวิชานี้อยู่ที่ไหน ถ้าฉีกทิ้งได้ฉีกทิ้ง เผาได้ข้าเผาเลย" ถามว่าทำไมละครับ ? ท่านบอกว่า "จำไว้ว่าเพศตรงข้ามนั้น เราคิดดี พูดดี ทำดีกับเขา เขาก็หลงเราจะแย่แล้ว ยังต้องไปทำเสน่ห์อีกทำไม ?" เออใช่...สรุปว่าอาตมาเรียนมาทุกอย่าง ยกเว้นสายเสน่ห์ไม่ได้เรียน ก็เลยทำเสน่ห์ใครไม่เป็น มีแต่ไล่เตลิดเปิดเปิง..!

สายเสน่ห์ที่เพิ่งจะโดนเล่นงานไป อะไรนะ..สาลิกาตาหวานใช่ไหม ? อาตมาว่าเรียนวิชามาเยอะแล้ว แต่วิชานี้ยังไม่เคยได้ยิน น่าจะเป็นการประยุกต์ขึ้นมา คราวนี้เขาแหกคอกจนเกินไป จะทำชาวบ้านตาบอด เรื่องของวิชาการต่าง ๆ ถ้าไม่เก่งจริงแล้วไปประยุกต์ส่งเดชนี่ มีสิทธิ์ทำให้ชาวบ้านเดือดร้อนได้

ต้องโน่น...ฝึกสายเข็มทองมา เออ...ถ้าอย่างนั้นก็ได้ เพราะว่าเสกเข็มทองเข้าตัว แต่ว่าวิชาเข็มทองมีจุดอ่อน ก็คือถึงเวลาถ้าจะเกิดอันตรายหรือโดนอาวุธส่วนไหนของร่างกาย เข็มทองจะวิ่งออกมาต้านตรงนั้น จนมีนักเลงดีแก้ตก ก็คือจิ้มลูกตามัน พอจิ้มตาเข็มทองก็วิ่งออกมาต้าน คนนั้นตาบอดไปเลย

คราวนี้ทางด้านสายเข็มทอง ต้องหลวงพ่อพิมพ์มาลัย วัดหุบมะกล่ำ บรรดาลูกศิษย์ที่ไปเรียนมามีใครบ้าง อาตมาก็ไม่ได้ศึกษาติดตาม แต่ว่าของที่มีจุดอ่อนแบบนี้ต้องระวังเป็นอย่างสูง

เคยมีอยู่รายหนึ่งฝังเข็มทอง ผ่านเครื่องตรวจสนามบินไม่ได้ เขาเอาเครื่องปาดตรงมุมไหนของตัว ก็ดังหมด เพราะว่าเข็มวิ่งตาม ไม่ต้องไปไหนแล้ว ในเมื่อเครื่องตรวจดัง เขาก็ไม่ให้ผ่าน"