[เถรี]

นี่คือการสอนในระดับของเทวตานุสติ ที่ยังอยู่ในขอบเขตที่จับได้ต้องได้ ด้วยกำลังของปุถุชนทั่ว ๆ ไป องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังสอนเราให้ก้าวพ้นจากระดับปุถุชนไปอีก

ก็คือถ้าหากว่าท่านทั้งหลายมีความเคารพในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์อย่างจริงใจ ไม่ล่วงเกินด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง มีการรักษาศีลทุกสิกขาบทให้บริบูรณ์ เป็นผู้ที่ไม่ละเมิดศีลด้วยตนเอง ไม่ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นละเมิดศีล และไม่ยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นละเมิดศีล เป็นผู้ประกอบไปด้วยปัญญา เห็นว่าตัวเราจะต้องตายอยู่เสมอ เมื่อเราจะต้องตาย ก็ควรที่จะหาสุคติเป็นที่ไป ซึ่งสุคติทั้งหลายนั้นอาจจะกลับมาทุกข์ได้อีก นอกจากพระนิพพาน ก็เอากำลังใจสุดท้ายเกาะพระนิพพานไว้

ถ้าท่านทั้งหลายสามารถทำได้ทรงตัวมั่นคง จะหลับ จะตื่น จะยืน จะนั่ง ไม่มีความหนักใจในอารมณ์ทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าอารมณ์ทรงตัวจริง ๆ ท่านก็จะเข้าสู่ความเป็นพระอริยเจ้า คือความเป็นพระโสดาบัน

ถ้าท่านทั้งหลายรักษาอารมณ์ทั้งหลายนี้ไว้แล้ว สามารถขยายศีล ๕ ออกไปเป็นการรักษากรรมบถ ๑๐ ได้ โดยที่ไม่มีความหนักใจเลย ท่านก็จะเลื่อนชั้น เป็นพระอริยเจ้าในระดับพระสกทาคามี

เมื่อสามารถรักษาคุณสมบัติเหล่านี้เอาไว้ได้แล้ว ยังทรงศีล ๘ โดยอัตโนมัติ ตัดความรัก คืออารมณ์โลภและอารมณ์ราคะออกไปได้ ตัดความโกรธ ความเกลียด ความพยาบาทต่าง ๆ ลงไปได้ ท่านทั้งหลายก็จะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าในระดับพระอนาคามี