[เถรี]

"เหมือนกับว่าหวังดีปรารถนาดีต่อศาสนาพุทธ แต่จริง ๆ แล้วก็คือเป็นการก้าวล่วงในส่วนของพุทธอาณาจักร ส่วนของราชอาณาจักรก็คือส่วนของฆราวาส ส่วนพุทธอาณาจักรก็เป็นส่วนของพระ มีระเบียบแบบแผนประเพณีกฎเกณฑ์ที่ชัดเจนอยู่แล้ว ฆราวาสที่ศีล ๕ ไม่ครบ แต่มากำหนดกฎเกณฑ์ว่าบุคคลที่จะเป็นพระต้องเป็นอย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้ ก็เหลวไหลชัด ๆ..!

ในเรื่องของพระราชบัญญัติฉบับนี้ ถ้าเสนอไปก็ต้องบอกว่า ถ้าทางสภาผู้แทนราษฎรร่วมกันพิจารณาแล้วเห็นชอบด้วย อาตมาก็คงจะสลดใจเป็นอย่างยิ่ง ว่าบรรดาท่านผู้ทรงเกียรติในสภาของเราไม่ได้ศึกษาอะไรเลย แต่ถ้าไม่เห็นชอบด้วย ก็พอที่จะชื่นใจได้ว่า บ้านเราเมืองเรายังพอที่จะมีคนรู้กำหนดกฎเกณฑ์เกี่ยวกับพระ เกี่ยวกับเณรอยู่บ้าง

ต้องบอกว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้จะมีมาเป็นระยะ ๆ เพราะความที่ไม่เข้าใจว่าสมมติกับวิมุตติต่างกันอย่างไร ก็พยายามจะเอาสมมติมาบีบมาคั้นในส่วนของพระที่พยายามจะเข้าถึงวิมุตติ ต้องบอกว่ามารเขาเก่ง ที่ทำของง่ายให้เป็นของยาก ทำให้คนเบื่อ ไม่อยากจะบวชกัน แล้วบรรดาท่านทั้งหลายเหล่านี้ก็กลายเป็นมารเสนา คือบริวารของมารไปโดยไม่รู้ตัวเช่นกัน"