[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๓๐ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ ในช่วงเช้ากระผม/อาตมภาพได้ไปยังวัดประเสริฐสุทธาวาส เขตราษฎร์บูรณะ กรุงเทพมหานคร เพื่อทำการปลุกเสกวัตถุมงคลให้กับหลวงพ่อหมู (พระครูปลัดพรหมจริยวัฒน์) เจ้าอาวาสวัดประเสริฐสุทธาวาส เมื่อไปถึงก็เจอแต่พรรคพวกเพื่อนฝูง โดยเฉพาะหลวงพ่อหนุน (พระครูวิชัยสารคุณ) วัดพุทธโมกข์ จังหวัดสกลนคร ซึ่งท่านมีการปลุกเสกในช่วงบ่าย แต่ว่าเดินทางมาถึงตั้งแต่เช้าแล้ว

ส่วนในช่วงเช้านี้ ทางด้านวัดประเสริฐสุทธาวาสยกให้กระผม/อาตมภาพเหมาเดี่ยวไปคนเดียว เพราะว่าช่วงบ่ายกระผม/อาตมภาพยังมีงานปลุกเสกวัตถุมงคลที่วัดสกุณาราม อำเภอสรรคบุรี จังหวัดชัยนาทอีกหนึ่งแห่ง

ขณะที่ทำการบวงสรวงเพื่อกราบขอบารมีพระท่านสงเคราะห์ รู้สึกว่ากำลังที่กดลงมานั้นมหาศาลจนกระทั่งจะสั่นไปทั้งตัว ต้องพยายามฝืนเอาไว้ไม่ให้สั่นตามไป ลักษณะของการสั่นแบบนี้เป็นการสั่นเหมือนกับเราตื่นเต้นอะไรบางอย่างแบบสุด ๆ รู้สึกว่าเป็นพลังงานที่คุ้นเคยมาก เพียงแต่ไม่เข้าใจว่าทำไมมาปรากฏที่นี่ ? ความรู้สึกก็คืออยากจะวิ่งทะลวงเข้าไปในโบสถ์ อย่างชนิดที่เรียกว่าทะลุออกไปหลังโบสถ์ไปได้เลยก็ยิ่งดี..!

เมื่อเข้าไปภายในโบสถ์แล้วจึงได้เห็นว่า ทางหลวงพ่อหมูนั้น นำเอารูปของหลวงพ่อกวย วัดโฆสิตามราม มาตั้งเอาไว้ด้านหน้ามณฑลพิธี ปูผ้าขาวพร้อมกับอาสนะเอาไว้อย่างดี ก็แปลว่าหลวงพ่อกวยท่านมาถึงแล้ว เห็นลูกศิษย์มัวแต่ชักช้า ก็จะลากเข้าโบสถ์ท่าเดียว ในเมื่อครูบาอาจารย์ท่านอยู่ กระผม/อาตมภาพก็สบายใจ เพราะว่าไม่ต้องเหนื่อยมาก ดังนั้น..ในการปลุกเสกวันนี้จึงได้แต่ทำตามคำสั่งเพียงประการเดียวเท่านั้น

เมื่อเสร็จพิธีแล้วก็ได้ขอตัว เพื่อที่จะได้เดินทางต่อไปยังวัดสกุณาราม แต่เนื่องจากว่าระยะเวลานั้นยังเหลืออยู่มาก จึงได้แวะฉันเพลเสียก่อน แล้วค่อยเดินทางต่อไปจนถึง ซึ่งวัดสกุณารามนี้ ถ้าเดินทางจากวัดท่าขนุนไปโดยตรงโดยที่รถไม่ติดเลย ก็จะใช้เวลาประมาณ ๔ ชั่วโมงครึ่ง แต่ถ้าหากว่ารถติด หรือว่าต้องแวะฉันเพลกลางทาง ก็น่าจะใช้เวลาถึง ๕ ชั่วโมง..!

เมื่อไปถึง ปรากฏว่าพระเกจิอาจารย์ท่านอื่น มีบางท่านที่มาถึงแล้วเช่นกัน จึงได้เข้าไปยังที่พัก พบกับหลวงพ่อเหิน ปุญญกฺเขตฺโต จากสำนักสงฆ์เพชรพญาธาร จังหวัดเพชรบูรณ์ ซึ่งเคยปลุกเสกวัตถุมงคลร่วมกันมาหลายวาระแล้ว แต่ว่าที่มีเวลามานั่งคุยกันอย่างเป็นทางการแบบนี้ก็เพิ่งจะครั้งแรก

โดยเฉพาะเมื่อญาติโยมได้ทำบุญถวายปัจจัยมา กระผม/อาตมภาพก็รวบรวมปัจจัยทั้งหมดใส่ย่ามถวายหลวงพ่อเหินท่านไป เพื่อร่วมสร้างสำนักสงฆ์เพชรพญาธารด้วย โดยให้เหตุผลกับท่านที่โวยวายว่า ไปผลักภาระให้ท่าน ก็คือ "ผมจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเอง"