[เถรี]

เมื่อเป็นเช่นนั้น ด้วยความเคยชิน พอเทวทูตท่านพาไป ก็ไปโผล่พรวดที่หน้ามหานรกขุมใหญ่ ก็เห็นนายนิรยบาลจับสัตว์นรกโยนโครมลงไป นรกทุกขุมนี่มีไฟเป็นพื้นนะครับ ยกเว้นโลกันตนรก แล้วไฟก็จะร้อนจัดขึ้นไปเรื่อย มาถึงขุมนี้ก็แทบจะไม่เห็นเปลวแล้ว แต่รู้ชัด ๆ เลยว่าร้อนโคตร ๆ...!

แล้วในขุมก็มีดอกบัวเหล็กคมกริบเต็มไปหมด เจ้าสัตว์นรกโดนโยนลงไป ก็หน้าทิ่มลงไป ดอกบัวดอกหนึ่งก็หุบเอาไว้ มือเท้าอีกสี่ข้างก็โดนดอกบัวหุบรัดเอาไว้ ไม่ต้องห่วงนะครับ..เลือดท่วมเลย เพราะดอกบัวคมมาก แล้วเปลวก็เป็นไฟกรดครับ..พุ่งออกมาเผา แล้วจะเหลืออะไรละครับ ? ก็แหกปากร้องไป ผมจำได้ครับว่านี่เป็นมหานรกที่ชื่อว่า โรรุวะ เพราะว่านรกทั้งหมดนี่..ในอดีตผมเคยลงมาเองทั้งนั้น..! เว้นอยู่ขุมเดียวคือโลกันตนรกที่ไม่เคยลง แม้กระทั่งอเวจีมหานรก ผมก็ประเภทใช้บริการมาอย่างคุ้นเคย..!

เทวทูตท่านบอกว่า ถ้าหากว่าความชั่วหนักขนาดลงตรงเลย ก็จะมาตรงนี้ก่อน การปล่อยข่าวไม่ว่าจะใช้เครื่องไม้เครื่องมือหรือว่าจะใช้วาจา ก็ได้รับการตอบแทนเต็มที่ มือเท้าก็จมอยู่ในดอกบัวกรดคมกริบ ไฟลุกโชน หัวก็ทิ่มอยู่ในดอกบัวกรดคมกริบ...ไฟลุกโชน ไฟที่นี่ก็แปลกครับ ลอดเข้าไปได้ในอวัยวะทุกส่วนเลย พูดง่าย ๆ คือว่าทวารทั้ง ๙ ไม่มีช่องไหนที่ไฟเข้าไปไม่ได้ คราวนี้ก็ทนไปเถอะครับ ต้องเรียกว่าตายแล้วเกิด เกิดแล้วตายหลายชาติ ข้างล่างยังไม่ได้ขยับพ้นขึ้นมาเลย..!

คราวนี้พอหลุดจากมหานรก มหานรกแต่ละขุม ไม่ว่าคุณจะออกทิศไหนก็ตาม จะมีนรกขุมรองที่เอาไว้เก็บดอกเบี้ย เขาเรียกว่า อุสสทนรก ด้านละ ๔ ขุม ออกทิศไหนโดนเหมือนกันครับ ความชั่วประเภทไหนก็ไปลง ๑ ใน ๔ นั้น ก็แปลว่ามหานรก ๑ ขุมมีอุสสทนรกอยู่ ๑๖ ขุม

ปรากฏว่าสัตว์นรกที่ปล่อยข่าวพวกนี้ พอหลุดจากมหานรกแล้ว จะโดดลงไปในอุสสทนรกที่ชื่อ เวตรณี ก่อนหน้านี้โดนไฟเผามาตลอดครับ ออกมาเจอน้ำใสเย็นมาก โดดใส่เลย อยากกิน พอตูมลงไปก็เป็นเรื่องครับ น้ำใส ๆ ลุกเป็นไฟ...! แล้วข้างในมีเถาวัลย์เต็มไปหมด เถาวัลย์ก็มีแต่หนามแหลมคม ตะกายไปทางไหนก็เหวอะหวะทั้งนั้น แล้วบางตัวก็ฉลาดมาก..กูดำน้ำหนี ปรากฏว่าดำลงไปแล้วหนักเข้าไปอีก หอกดาบแหลนหลาวเพียบ..รออยู่ข้างล่าง..!

ยังไม่หมดนะครับ พอเปลวไฟเริ่มดับ นายนิรยบาลก็เอาขอเหล็กเกี่ยวขึ้นมา ตอนเกี่ยวตัวไม่เป็นไรครับ แต่คราวนี้เกี่ยวปากลากลิ้นออกมา แล้วเอาก้อนเหล็กเผาแดง ๆ ยัดเข้าไป ในเมื่ออยากโกหกเขามากนัก ก็กินของพวกนี้เข้าไปบ้าง เจ้าก้อนเหล็กพวกนี้ร้อนสุด ๆ ร้อนสาหัส ลงไปถึงตรงไหนก็ไหม้ยาวเป็นทางลงไปเลย ถึงปาก..ปากพัง ถึงคอ..คอพัง ถึงอก..อกพัง ถึงท้อง..ท้องพัง ถ้าเป็นคนเขาเรียกว่าตาย..หมดสภาพ แต่ปรากฏว่าพอ "ลมกรรม" พัดมาก็ฟื้นใหม่ เห็นน้ำใส..หิวใหม่ ก็โดดลงไปใหม่ ก็หมุนเวียนกันไปอย่างนี้เรื่อยอย่างนี้