[เถรี]

เพียงแต่ว่าถ้าพวกท่านจะฝึกจริง ๆ ขอให้อยู่คนเดียวนะครับ ของกระผม/อาตมภาพกองเชียร์เยอะ อย่างพวกเจ๊เกียง (นางสาวมาลินี ตีรเลิศพานิช) เจ๊นี๊ (นางสาวสุมาลี ตีรเลิศพานิช) พอถึงเวลา ๗ คน ๘ คน อยู่ข้างหลัง ทายถูกปุ๊บก็เฮ ตบมือชอบใจ ถ้าสมาธิไม่ดีนี่พังฉิบหายตั้งแต่แรกเลย..!

ในเมื่อมีการซักซ้อมแบบนั้น จนกระทั่งจำแม่นว่าอารมณ์อะไรที่ใช่ วางกำลังใจแบบไหนถูก แบบไหนไม่ถูก แล้วค่อยไปลองอย่างอื่น ก็เปลี่ยนจากการรู้เรื่องพวกนี้ไปดูใจชาวบ้านเขา แต่จนกระทั่งทุกวันนี้ กระผม/อาตมภาพเองก็นั่งเซ็ง ๆ อยู่ ก็คือพอพูดอะไรไป ไอ้พวกเราก็จะไปว่าใครฟ้อง ? "หลวงพ่อไม่อยู่ รู้ได้อย่างไร ?" ไม่ได้คิดในแง่ดีเลย กลายเป็นไปจับผิดคนอื่นเพิ่มขึ้นอีก..!

เรื่องพวกนี้ไม่ใช่ของแปลก ในสมัยพุทธกาลเขาทำกันได้จนกระทั่งเป็นสาธารณะ แม้กระทั่งในปัจจุบันนี้ คนที่ทำได้ก็มีมากต่อมากด้วยกัน เพียงแต่เขาไม่ได้มาแสดงให้พวกเราดู เนื่องจากว่าบุคคลที่รู้จริง จะต้องรู้ด้วยว่าสามารถแสดงออกได้เท่าไร สามารถพูดได้เท่าไร บางทีกระผม/อาตมภาพไปเจอที่ญาติโยมส่งมาในกลุ่มไลน์ เห็นแล้วจะเป็นลม..! คือบ้านเรา "ไอ้พวกโง่แล้วขยัน" มีมากเป็นพิเศษ

พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านเล่าเรื่องอะไรมา ด้วยความสามารถระดับของท่านจะพอเหมาะ พอดี พอควร ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ถ้าหากว่าเราไปเติมก็เกิน ถ้าตัดก็ขาด อย่างเช่น ท่านเล่าเรื่องอดีตชาติให้ฟัง ก็จะมี "ไอ้ควายพวกนี้" ไปฟันธงออกโซเชียลว่า หลวงพ่อเกิดเป็นพระเจ้าแผ่นดินพระองค์นั้นพระองค์นี้ นี่ถ้าหลวงพ่อท่านยังมีชีวิตอยู่ กระผม/อาตมภาพรับประกันว่าได้รางวัลแน่นอน..! เพราะว่าเท่ากับละเมิดเบื้องสูง ไปดึงฟ้าต่ำ หาเรื่องเดือดร้อนเพราะมาตรา ๑๑๒ ให้ท่าน..!

หรือไม่ที่กระผม/อาตมภาพเล่าเรื่องพระองค์ที่ ๑๐ พระองค์ที่ ๑๑ ก็มี "ไอ้โง่บางคน" ไปบอกว่า พระพุทธเจ้าเหยียบรอยเท้าบนผ้าขนหนูประทานให้ แล้วคุณคิดว่าคนทั้งโลกจะคิดไหมว่าพระพุทธเจ้ายังมีชีวิตอยู่ ?

เรื่องบางเรื่อง คนทั่วไปเขารับไม่ได้ไม่พอ ยังจะปรามาสพระรัตนตรัยอีก แล้วเราเองก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองทำไปแล้วจะก่อทุกข์ก่อโทษให้คนอื่นมากมายเท่าไร ในเมื่อไปฟันธงอย่างชัดเจน ทั้ง ๆ ที่คนอื่นพูดไว้พอดี พอเหมาะ พอควร แต่ดันไปเติมเข้าก็กลายเป็นเกิน แล้วก็ยังทะลึ่งภูมิใจอีกว่า "กูรู้" แล้วก็รีบบอกคนอื่น อวดโง่ชัด ๆ...!

ฉะนั้น...หลายต่อหลายเรื่อง ก่อนที่เราจะนำลงโซเชียล โปรดพินิจพิจารณาให้รอบคอบ ว่าจะสร้างทุกข์สร้างโทษให้กับคนอื่นมากมายแค่ไหน