วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๑๖ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ ถือว่าเป็นบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนรอบปกติ แต่เป็นรอบที่สองของวันนี้
เพราะว่าเมื่อเช้าด้วยความเสียดายในบางสิ่งบางอย่างที่ได้พูด ได้บอก ได้กล่าวเฉพาะผู้ปฏิบัติธรรมเท่านั้น จึงอยากจะที่จะให้ญาติโยมที่อยู่ทางบ้าน โดยเฉพาะที่อยู่ต่างประเทศได้รับฟังด้วย แต่คราวนี้บางทีท่านทั้งหลายก็ตั้งความหวังสูงจนเกินไป คือการจะกอบโกยเอาเพชรเอาพลอย เอาเงินเอาทองอยู่ทุกวัน ซึ่งเป็นไปไม่ได้
การปฏิบัติธรรมก็เหมือนกับการกินอาหาร มากเกินไปก็ย่อยไม่ทัน จึงต้องมีจังหวะ มีเวลาในการผ่อนบ้าง ในการเร่งบ้าง ตามแต่สถานการณ์ตรงหน้า แต่ว่าหลังจากการปฏิบัติธรรมแล้ว ที่เหลือก็คือ "หากินกันเอง"
ก็แปลว่าให้ไปลองดูว่าสิ่งที่กระผม/อาตมภาพได้สอนไปนั้น จะทำเองได้สักเท่าไร ? ไม่ใช่รอแต่ให้ลากให้จูงไปอย่างเดียว ซึ่งถ้ากระผม/อาตมภาพรอให้ลากรอให้จูงอย่างเดียว ชาตินี้ย่อมไม่มีทางมานั่งอยู่ตรงนี้ได้..!
เพราะว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงนั้น งานท่านมากกว่ากระผม/อาตมภาพหลายเท่า เฉพาะวัดที่ท่านให้การอนุเคราะห์สงเคราะห์ดูแลอยู่ก็ตั้ง ๔๓ วัด ของกระผมอาตมภาพเองยังดูแลตามหน้าที่รองเจ้าคณะอำเภอ ก็แค่เขต ๒ ตำบล ตีเสียว่า ๑๐ วัด ถ้าดูแลตามที่มีคนของเราไปเป็นเจ้าอาวาสอีก ๑๑ วัด รวมแล้วก็เพิ่งจะ ๒๑ วัด ขนาดนั้นยังแทบจะหาเวลาไม่ได้แล้ว
แล้วส่วนหนึ่งที่บรรดาพระพี่พระน้อง ตลอดจนกระทั่งญาติโยมทั้งหลายในยุคนั้นประมาท ก็เพราะไปคิดเอาเองว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านจะอยู่ถึงอายุ ๑๒๐ ปี..! ซึ่งเรื่องนี้ถ้าหากว่าสภาพร่างกายไปไม่ได้ ก็ไม่มีใครเขาอยากจะอยู่กัน เพราะว่าการทำหน้าที่ในความเป็นทิพย์ง่ายกว่าด้วยประการทั้งปวง ไม่ต้องแบกสังขารที่เต็มไปด้วยทุกข์โทษเวรภัยอยู่แบบนี้
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 17-05-2022 เมื่อ 02:56
|