[เถรี]

"ตั้งแต่หลายสิบปีก่อน อาตมาก็เข้าใจเลยว่า เราไม่ควรทำตัวให้เป็นทุกข์เป็นโทษแก่คนอื่น ทั้งด้วยกาย ด้วยวาจา และด้วยใจ อะไรที่พอเลี่ยงได้ ไม่ให้เกิดโทษกับเขาก็พยายามเลี่ยง

ยิ่งในช่วงที่เปลี่ยนเจ้าอาวาสใหม่ ๆ กำลังใจของคนยังเคว้งคว้าง ไม่มีที่เกาะ ถ้าหากว่าอาตมาไป จะกลายเป็นที่เกาะของเขา ก็จะมีคนจำนวนหนึ่งที่เขาคิด เหมือนอย่างกับว่าเราตั้งใจไปแย่งลูกศิษย์มา ซึ่งคำพูดของคนโดยปกติไม่ต้องไปใส่ใจก็ได้ แต่ก็อย่างว่านั่นแหละ...ต่อให้เราไม่ใส่ใจก็ช่วยเมตตาเขาหน่อย"